Reisverhaal «Melaka en Kuala Lumpur»

Sri Lanka, Singapore en West Maleisië | Maleisië | 8 Reacties 18 April 2019 - Laatste Aanpassing 18 April 2019

14. de zuidelijke westkust van het Maleisische schiereiland

Onze volgende stop is Melaka (in het Nederlands Malaka) aan de westkust ten zuiden van Kuala Lumpur

Melaca (Malacca) is op de kaart aangeduid. Zoals je ziet is hier een zeestraat tussen Sumatra (links in het wit) en het schiereiland Maleisië. Deze Straat van Malaka is uiterst belangrijk voor de scheepvaart vanuit het westen, Arabië en Indië naar China en de landen en de eilanden van Zuid-Oost-Azië

steeds zijn er schepen onderweg

Melaka is samen met Georgetown in 2008 ingeschreven op de Unesco Werelderfgoedlijst.

In het kort is de geschiedenis van Malaka gestart met een Indische piraat, waarschijnlijk een verbannen edelman, welke hier aan wal kwam. De plaats was zo geschikt om er te wonen (beschermde haven, voldoende zuiver water, ..) dat hij er een huis liet bouwen.  Na hem kwamen anderen.  In feite is dit verhaal /sprookje /legende de start van het land Maleisië.

In de 15de eeuw kwamen Peranakan Chinezen aan.  Zij kwamen vooral van de provincies Fujian en Guangdon.  Van waar de naam  Peranakan komt is niet terug te vinden.
De eerste Chinezen, mannen, namen lokale vrouwen tot hun echtgenote.  De kinderen waren van gemengde afkomst en worden de Baba en Nyonya genoemd (Baba voor de jongens, Nyonya is Maleisisch voor de meisjes) .  Deze nakomelingen kregen zowel de cultuur van de Chinezen als deze van de Maleisiërs mee.

Zij namen de islam als godsdienst aan, de stad werd een sultanaat.  Dit gebeurde rond het jaar 1400

Het paleis van de sultan werd in 1460 verwoest door een brand. Later vond men beschrijvingen van het paleis en werd het in hout opnieuw gebouwd

Aan het sultanaat kwam in 1511 een einde.  De Portugezen veroverden de stad, ondaks het hevig verzet van de troepen van de sultan.

De Portugezen, die in 1511 in Malaka aankwamen, aangetrokken door de aanwezige luxe,  bouwden op de gronden van het uitgebrand paleis een kapel ‘Nossa Senhorada Monte’ (onze Lieve Vrouw van de Berg). In de annalen vindt men terug dat Franciscus Xaverius hier zou geslapen hebben tijdens zijn bezoek aan Malaka van 1545 tot 1552. De man stierf later in Macau (Portugese kolonie op het Chinese vasteland), zijn lijk werd hier echter begraven. Later is het overgebracht naar Goa (een Portugese kolonie op het Indische vasteland).
De kapel werd later uitgebreid en kreeg de naam ‘Sint Paulus kerk’. Deze kerk op de heuvel is de oudste kerk in Zuidoost -Azië

gebouwd uit laterietsteen

vermoedelijk was het dak van de kerk in hout.  Nu is hier enkel open lucht

Naast de kerk bouwden zij rond de heuvel hun machtig fort A Famosa, waar zij o.a. resten van materialen van het sultanpaleis voor gebruikten

Lateriet is een kleihoudende zandsteen dat ijzer bevat. In het kustgebied van Maleisië komt het gesteente nogal veel voor. De Portugezen gebruikten lateriet om o.a. hun fort en kerken te bouwen.
De stenen werden manueel uitgehakt uit de rots, een zwaar werk waarbij de Portugezen toezicht hielden, niet zelf werkten.

opgravingen waar de laterietsteen terug te vinden is

in deze muur is de steen ook goed te zien, erg ruw en poreus

het Sint John's fort, dat bij de rivier gelegen is, is ook uit hetzelfde gesteente gebouwd

Gebouwen welke nu nog overblijven uit de tijd dat er met lateriet stenen werd gebouwd zijn: Sint Paulus kerk en de A Famosa

de enige rest van het ooit zo sterke fort, gebouwd in laterietsteen

Door het machtige fort waarin zich de administratie en de leiders van de Portugezen bevonden, kon de kolonisatie van Portugal 130 jaar stand houden tot 1641, het jaar waarin de Hollanders de macht overnamen.

Tijdens de Hollandse periode werden vele huizen in de Heerenstraat (de mooie huizen van rijke burgers ) en de Jonkersstraat (waar nieuwkomers kwamen wonen) gebouwd uit de laterietstenen welke ze haalden uit de Portugese ruïnes.

een van de mooiste huizen in de Heerenstraat (na restauratie)

De Hollanders bouwden de forten opnieuw, maar groter en aangepast aan hun strategie.  Ze bouwden een tweede toegang tot de haven, belangrijk voor de VOC (Vereenigde Oost-Indische Compagnie).
Hun administratief centrum noemden zij Stadthuys, ook gebouwd in laterietsteen

ook het Stadthuys is rook gekleurd.  De klokkentoren op de voorgrond is een geschenk van een rijke Baba uit de Heerenstraat

De Sint-Pauluskerk werd nu een protestantse kerk.  Na de bouw van de Christuskerk werd Sint Paulus een mausoleum voor Hollandse hoogwaardigheidsbekleders, wat ook nog in de Britse tijd het geval was

Gebouwd in 1753 om hun 100-jarige aanwezigheid op Malaka te herdenken, spaarde de Hollanders zich geen kosten wat betreft het uitgelezen materiaal en de versieringen.  De bouw duurde 12 jaar.  De Engelsen hebben deze protestantse kerk opnieuw gewijd tot een Anglikaanse kerk

in de Sint Pauluskerk zijn veel grafstenen te zien, sommigen zijn nog wat leesbaar, voor anderen is de tekening veelzeggend, zoals hier de houten boot

op de rivier is trouwens nog een houten boot te zien

voor zover we het goed kunnen lezen is dit de oudste grafsteen, van voor het jaar 1600, een Latijnse tekst, vermoedelijk een missionaris

op de nabijgelegen Hollanse begraafplaats (met enkel Engelstalige graven) ligt ene Hubert Van Bragt begraven ...

Tond 1790 stond Nederland zwak in Europa, nadat Napoleon de macht had gegrepen.  De Hollanders moesten terugkeren, zij gaven hun macht in Malaka (tijdelijk) over aan de Engelsen.  Dat was de overeenkomst.
De Engelsen trokken zich echter niets aan van de overeenkomst en zij begonnen de forten, de haven en andere Hollandse structuren te verwoesten.

Dank zij de tussenkomst van Sir Stamford Raffles kwam aan die verwoesting een einde, waardoor enkel nog de poort (Porta de Santiago) tot het fort en enkele huizen nog overeind bleven

de enige toegang tot het machtige fort van de Portugezen, Porta de Santiago (Sint-Jacobspoort)

de poort gezien vanaf de buitenzijde

In 1819 gaven de Engelse Melaka terug aan de Hollanders maar de stad lag grotendeels in puin.  De Hollanders verloren alle interesse in Malaka.  In plaats daarvan trokken ze naar Java, de uitleg hierover stand in het betreffende verhaal van enkele jaren geleden.
De Britten bouwden echter vooral Singapore en Georgetown op het eiland Penang (zie enkele verhalen geleden) verder uit.  Malaka, ooit de eerste en nu derde Straat van Malaka- stad, werd niet op dezelfde manier verder uitgebouwd.  Om toch aan ieder geïnteresseerde te laten weten dat de Engelsen de macht hadden over Malaka, plaatsten zij op de heuvel, bij Sint-Paulus, een grote Engelse vlag.

Gedurende WO II namen de Japanners de macht over, maar 4 jaar later kwamen de Britten terug tot wanneer Maleisië onafhankelijk werd in augustus 1957.  De onafhankelijkheidsverklaring werd uitgeroepen in het mooie gebouw van een Engelse club

Melaka is steeds overspoeld geweest door allerlei soorten mensen van overal ter wereld. De mensen zijn hier erg verdraagzaam

deze muurschildering geeft dit goed weer (van links naar rechts: Chinese, Maleisiër, Hindu)

Bij onze wandeling door de (voor ons aangename) stad hebben we nog veel foto's gemaakt.  Een aantal

willen we toch meegeven

door de stad kronkelt de Malaka-rivier.  Langs beide zijden heeft me , na het uitroepen van het oude centrum tot Werelderfgoed, een breed wandelpad gemaakt, aangenaam om er te wandelen.  Nu 's morgens is het nog niet te warm

toch nog een wandelaar ....

in het centrum zijn alle gebouwen sind 1911 rood geverfd, het Rode plein.  Typisch Hollandse gevel (datum van de restauratie is op gevel vermeld)

In de Christuskerk zijn er verschillende herinneringsstenen tegen de muren aangebracht

naast de vele vrouwen, mannen, kinderen die vermeld zijn, is dit een opmerkelijke steen.  Vrouw (24 jaar) stierf aan difterie, haar 3 kinderen stierven aan dezelfde ziekte 14 dagen later

Er is een steegje met een aantal muurschilderingen

in deze straat is de ganse muur kleurrijk

***********

We bezoeken ook enkele musea:

Er is het Straits Chinese Jewelry Museum waar naast juwelen en andere sierkunst, ook oude foto’s te zien zijn. Het gebouw behoorde toe aan een rijke Chinese koopman, ten tijde van de Peranakan cultuur.  

Het gebouw is een voorbeeld van de Baba architectuur en de Nyonya juwelen.  Nakomelingen woonden er nog een tijdje tot na het overlijden van een eigenaar de nakomelingen naar Australië vertrokken.  

die laatste eigenaar was rechter, dit is zijn origineel kantoor

een foto van die man is de bovenste links.  Net zoals in Engeland droeg en dragen de rechtslieden tijdens een proces hier een pruik

de inkomhall van het lange, smalle huis (men betaalde immers enkel belastingen op het aantal meter gevel)

een verplichte foto in de zetels ...

om toch in de lange huizen voldoende licht en lucht te krijgen zijn er binnentuinen, open aan de lucht.  De Chinezen geloven immers dat water (regen) geluk brengt

Een andere rijke Chinees kocht het gebouw, en na een tijd van verval werd het begin 21ste eeuw in zijn volle glorie hersteld.

overal spiegels zodat de eigenaar mensen kunnen bespioneren zonder dat ze het in de gaten hebben

een waterput van 10 m diep, levensnoodzakelijk in die tijd

de gids die enthousiast allerlei verhalen en verhaaltjes vertelt

mannen in die tijd (ook nu nog) dragen zelf enkel grote ringen.  Hu rijkdom wordt uitgestraald door hun vrouw(en) die grote en vele juwelen dragen

knopen en knoopsgaten kende men toen niet.  De kledij werd samen gehouden met spelden, bij deze familie in de vorm van spinnen.  Spinnen hebben immers 8 poten en Chinezen geloven dat 8 geluk brengt

de echtgenotes, geregeld door de families, van deze rijke man, moesten jong zijn.  19 jaar was al veel te oud.  Dit kind was 14 toen ze uitgehuwelijkt werd

een juweel met gouden munten waarop de beeltenis van koningin Wilhelmina te zien is

aan elkaar vastgeklonken enkelbanden, een gouden juweel zodat een vrouw niet kon gaan lopen ...

vrouwen moesten mollig zijn, een teken van welstand en een garantie op een goede zwangerschap ....

de man (in het midden op de stoel) omgeven door zijn 3 vrouwen en hun kinderen

nog een teken van rijkdom, muitjes waarvan de tekening uitgevoerd is in glaspareltjes

vroeger, in de jaren 1800 werden de voeten van de Chinese vrouwen vanaf de geboorte verminkt en ingebonden.  Kleine voetjes (zoals de zittende vrouw) was een teken van welstand, maar belette de vrouw dat ze zich kon verplaatsen ...

de kleine schoentjes

Nog enkele andere gebouwen in de Heerenstraat

de mythologische feniks (in het midden links onder het witte vlak) op de gevel, brengt geluk, geloven de (erg bijgelovige) Chinezen

veel huizen in de Heerenstraat zijn woonhuizen

een aantal huizen hebben planten al dan niet met bloemen

toch wel het meest opvallende huis in de Heerenstraat, ligt een heel eind verder van straat verwijderd

het huis is ontworpen door de Nederlandse architect Westerhout met stijlelementen uit de Chinese, Portugese, Hollandse en Engelse architectuur

het huis werd in 1925 gebouwd door Chee Swee Cheng als tempel om zijn voorouders te vereren.  Hij was de elfde generatie Baba-Maleisiërs, heel rijk.  De opdrachtgever voor de bouw was de eerste CEO van de Overzeese Chinese Bank (OCBC)

De Chee-familie is nog steeds zeer sterk georganiseerd maar enkel mannen en mannelijke opvolgers in mannelijke lijn zijn stemgerechtigd en verkiezen een familiebestuur.  Meermaals per jaar komen ze hier samen voor vergaderingen en voor ceremonieën om hun voorouders te vieren.

ooit was ook dit huis, ook verwijderd van de straat, mooi.  Er zijn nog een aantal gebouwen die te koop staan en waar grote renovaties nodig zijn.  Unesco geeft wel een subsidie, maar de vereisten zijn zeer hoog en de eigenaar moet nog heel wat geld zelf ophoesten

2 handgeschilderde lantarens werden vroeger aan de gevel opgehangen.  De linker lantaarn gaf de bezigheid van de eigenaars weer

terwijl op de rechter lantaarn de naam van de familie te lezen was.  We zien deze beide lantaarns nog bij één huis in de Heerenstraat

Het Baba and Nyonya Heritage Museum was ook de woonst van de Chan familie. Sinds 1861 leefden 4 Chan generaties in dit huis.  Mooi huis, maar we mogen hier geen foto's maken!

de vrouw van de stichter, werd in het Chinees de 'Vette Vrouw'genoemd

het huis is bemeubeld met originele Chinese meubels.  Volgens het Chinees bijgeloof moet het aantal van de kleinere meubels steeds een veelvoud zijn van 2.  Dat is vooral van toepassing in de kamer waar gasten ontvangen worden.  Alle meubels moesten daar op precies bepaalde plekken staan

toch stiekem een foto genomen in de Grote Ontvangstruimte

Chinese meubels zijn gemaakt in zwart, zwaar hout ingelegd met parelmoer

foto van internet, promotiefolder.  De stoelen aan de wand zijn geschikt in 4 x 2 (helft aan elke zijde) waartussen de 2 stoelen en de volgende 2 een tafel staat, links en rechts dezelfde tafel

het huis is 16 m breed en 19 m lang.  Ook hier zijn vele open ruimtes om de kamers van licht en lucht en regen te voorzien

foto van internet, folder van het museum

foto van internet, promotiefolder.  De trap is deels uit steen, deels uit hetzelfde hout als de meubels, hier echter versierd met gouden figuren

We wandelen in andere straten.  De Jonkersstraat telt 3 heiligdommen, dicht bij elkaar gelegen, van 3 verschillende godsdiensten

de Cheng Hoon Tong Temple is de oudste Chinese tempel in Maleisië, gebouwd in 1646.  De gebouwen welke er nu staan stammen uit de 18de eeuw.  Voor de bouw werden de materialen en de handwerkslieden uit China naar hier gebracht

het hoofdgebouw van de tempel

niet alleen de gevel en het binnenste van de Chinese tempels zijn overvloedig versierd, ook de daken zijn het bekijken waard

Chinezen lopen hun tempels in en uit, kopen wierookstokjes, knielen, buigen, staan weer recht en geven een geldelijke bijdrage in een soort offerblok

de beelden zijn met een goud- of koperlaag bedekt ofwel aangekleed

ook op de top van de zijgevel zijn er figuren aangebracht, maar als we goed kijken ...

zit een Maina (vogel) op de kop van een figuur heel hard te zingen, terwijl zijn wijfje in de muil van het monster haar nest heeft en naar buiten komt piepen.  Wat later vliegen beiden weg, misschien om nog nest-materiaal op te pikken

Iets verder bevindt zich de Kampung Kelingmoskee uit 1748.  Toen was de moskee in hout.  In 1872 is de houten moskee vervangen door deze in stenen. De stijl is Sumatraans

de minaret heeft iets weg van een pagode, een Hindu-invloed. op de top is geen halve maan te zien

de zuilen zijn Korintisch, de luster Victoriaans, de bogen halfrond ... 

geglazuurde tegels zoals in Portugal of Engeland

de preekstoel heeft Hindu en Chinese versieringen

de wasruimte (voor mannen alleen) zijn geen lavabo's maar een bad met versieringen

en de verkleedpartij is ietwat anders dan we gewoon zijn

Net iets verder is er een Hindu-heiligdom, de oudste van het land, gebouwd op het einde van de 18de eeuw

In de zee, voor de kust, heeft men enkele jaren geleden een kunstmatig eiland gebouwd.  Het moest een luxe project worden voor buitenlanders uit Azië. Het succes bleef uit, nu staan er vele gebouwen te verloederen.  Toch is men nog bezig met nieuwbouw, oude Hollandse stijl.  Geldsponsors hebben dikwijls blijkbaar veel geld teveel.

Op het eiland, bij de zee, bevindt zich de Straits Mosque, de moskee aan de Straat van Malaka.  Hier komen ganse bussen Chinezen op af ...

de moskee gezien vanaf het eiland

en hier vanop het strand.  De moskee is gebouwd op het water

we bezoeken de moskee niet binnen het gebouw, wordt nergens als mooi beschreven.  Bovendien hebben we onze 'uitrusting' niet mee

de minaret staat iets verwijderd van de moskee.  Gelijktijdig dient dit gebouw ook als vuurtoren

Nog een speciaal museum

Iets buiten het centrum bevindt zich het 'levend museum' Villa Sentosa, gelegen in Kampung Morten.  Deze Maleise wijk werd zo ongeveer 100 jaar geleden opgericht omdat een wijk, zo een 2 km hier vandaan, werd gesloopt om er een markt te bouwen (die ondertussen al weer lang gesloopt is).  De hoofdman van het dorp, Datuk Othman Muhammad Noh, besloot om, met de hulp met Morten, een Engelse koloniaal, een groot bedrag te lenen, om hier, in een moerassig gebied,  een stuk grond aan te kopen waar 100 kavels zouden zijn zodat iedereen een nieuwe woonplaats kon hebben.  

een foto van de stichter van het huis, toen hij 29 jaar oud was.  Het negatief moest toen met een schip naar Engeland verstuurd worden, waar het werd ontwikkeld.  Drie maanden later werd de foto dan afgeleverd hier in Melaka

De man zijn eigen huis, gebouwd in 1923, was het eerste.  Nu nog leven afstammelingen van hem in het gebouw.

het houten huis staat op palen, het gebied was hier immers moerassig en de rivier kwam dichtbij het gebouw

we worden in de veranda ontvangen

er is een open binnentuin waar de regen kan neervallen en waarbij er kanalen zijn om het water te laten weglopen

het dorp omgeven door hoogbouw

het huis tet 14 ramen waardoor de lucht kan circuleren en er verkoeling is

zelfs al zijn d ramen en de luiken gesloten, dan nog is er luchtverversing via de openingen boven de ramen

We krijgen een rondleiding van de kleinzoon van de stichter, een man van 74, gepensioneerd dierenarts, die heel enthousiast kan vertellen.

we, dat zijn 2 jonge mensen uit Singapore en wij beiden

De man leeft hier met zijn vrouw, zijn oudere zuster, en nog 2 familieleden.  Het ganse huis kan bezocht worden van 9u tot 18u, daarna is het huis voor hen alleen.

alles wat hier te zien is, is eigendom van de familie.  Nog steeds komen familieleden hier samen voor allerlei gelegenheden

de keukenvloer is niet meer origineel.  Ooit was het hout maar de termieten gebruikten dat hout als voedsel.  Nadien is er een stenen vloer gelegd

de rest van de keuken.  Nu is er zitplaats voor de 5 mensen, vroeger zal waarschijnlijk ook de grond als zitplaats gebruikt zijn

komt er een familielid op bezoek dan krijgt de bezoeker deze slaapkamer

vroeger werden huwelijken geregeld tussen ouders.  Het koppel kende elkaar niet.  Op de dag van de plechtigheid koos de bruid hier kledij waarvan de kleur haar lievelingskleur was

hier zagen bruid en bruidegom elkaar voor het eerst .....

hier werd dan de huwelijksceremonie voltrokken.  De laatste 20 jaar (en misschien nog meer) kiezen jongen en meisje elkaar, geen geregel meer tussen de ouders. Dus deze kamer is sindsdien niet meer in gebruik als trouwkamer

er is hier een 200 jaar oude gong, gemaakt in Indonesië.  Het verhaal gaat dat je een wens doet, daarna 3 maal op de gong slaat en dat de wens nadien zal gebeuren

na de rondleiding vraagt de man ons plaats te nemen in de zitruimte.  We houden een gezellige babbel waarbij de man op onze vele vragen antwoord geeft

de stapel boeken rechts zijn de gastenboeken sinds meer dan 20 jaar, het is een schat voor de familie omdat hier mensen van overal ter wereld iets geschreven hebben

Er wordt trouwens geen toegangsgeld gevraagd.  Op het einde is er een brievenbus waar je iets kan inschuiven.  Het ganse onderhoud wordt door de familie gedragen

nog een bed, dus de 5 mensen hebben een slaapplaats

De man zijn vader, de zoon van de stichter, had 9 zonen en 3 dochters, nu goed voor meer dan 500 afstammelingen!

links is er een foto van de 2 dochters, rechts van de 9 zonen, allemaal uit de periode toen ze nog jong waren

de volledige  stamboom

In de wijk staan nog een aantal andere houten huizen, het dorp is omgeven door hoge wolkenkrabbers

voetgangersbrug over de rivier.  De rivier is trouwens een stuk smaller dan 100 jaar geleden.  De weg op de voorgrond is gebouwd op de rivier

de meeste van de houten huizen zijn moeilijk te fotograferen omdat en één of meer auto's voor geparkeerd zijn

Kampung Morten is gelukkig blijven bestaan ondanks de hoogbouw

*******

overal waar voedsel verkocht wordt zien we deze borden.  Moslims (= alle Maleisiërs, buiten de Chinezen) mogen zo wie zo geen alcohol kopen of consumeren.  De minimumleeftijd voor de anderen is 21 jaar, aan te tonen met de identiteitskaart ....

En dan maken we nog een boottocht op de rivier met heel wat kleurrijke zichten

waar de boot zich draait om terug te keren zijn de vier brugzuilen versierd met het hoofddeksel van de sultan, in steen

de rivier heeft hier nog een mangrovegebied langs de oevers.  De gemeentelijke overheid behoudt dit gebied omwille van ecologische redenen

na een korte wandeling langs de rivier zijn we weer bij de auto

Langs de westkust richting noorden over 150km keren we terug naar ons startpunt, Kuala Lumpur.

Hier bezoeken we, gedurende de laatste dagen van deze reis, bezienswaardigheden. Onze auto leveren we de volgende dag in.

Kuala Lumpur op de kaart

Kuala Lumpur is een mix van modern en oud, van luxe en vervallen, van geld en armoede, alles dicht bij elkaar.
Toen we hier meer dan 10 jaar geleden voor een halve dag en een nacht verbleven, tussen China en Borneo in, hebben we nooit het moderne of de luxe gezien, enkel oude, vervallen wijken. Wanneer we nu een beeld zien van de stad, zijn er steevast de wolkenkrabbers in beeld.

Kuala Lumpur betekent ‘modderige riviermonding’, hier stichtten de Chinezen in de jaren 1850 een bewoonbaar dorp. Aan het hoofd ervan stond een Chinese despoot, die echter een brede kijk had en inzicht had in handel en economie. In 1872 werd het dorp met de grond gelijk gemaakt door rivaliserende Maleisische vorstenhuizen. De Chinees bouwde een nieuwe stad, en door de stijgende verkoopprijzen voor tin, stroomde het geld binnen. Het oude centrum is dus Chinatown.

de Chinees

de oudste winkels op het marktplein, het centrum van het huidige Chinatown, behoorden allemaal tot de familie van de Chinees

In 1880 kwamen de Engelsen op de proppen en zij richtten de eerste regeringsgebouwen op.
Een jaar later woedde een grote brand, maar de Chinees bouwde verder.

Onder druk van het sultanaat Selangor, moest de Chinees echter Maleisiërs aan het hoofd van de stad dulden. In 1885 stierf de Chinees, Kuala Lumpur werd de hoofdstad van het sultanaat Selangor.

tin- en rubberbarons hebben mede de stad vorm gegeven 

De Engelsen speelden ook een rol in de uitbouw van de stad en een spoorlijn. In 1896 werd KL de hoofdstad van de Confederatie van Maleisische Staten, het administratieve centrum van de kolonie en de plaats waar moslims, christenen, hindus en boeddhisten samen leefden.

In 1957 werd de onafhankelijkheid uitgeroepen, op het Merdeka-plein.  Merdeka betekent 'vrijheid' in de Maleisische taal

aan deze 95m hoge vlaggenmast , wapperde op 31 augustus 1957 voor het eerste de vlag van de Maleisische Federatie

Dit plein werd door de Engelsen gebouwd in 1884.  De gebouwen rond het plein gaven perfect het thuisland-gevoel weer

dit gebouw uit 1905 is nu het textielmuseum, het gebouw werd opgericht als spoorweggebouw

het voormalige postgebouw

het sultan Abdul Samad gebouw, het vroegere federaal secretariaat, werd gebouwd tussen 1894 en 1897

ook aan de achterzijde een prachtig gebouw

even een foto genomen van de ingang, door de tralies van het gesloten hek ...

op de grote centrale grasvlakte speelden de Engelsen cricket.  De Engelse club, het gebouw aan de linkerzijde, was en is nog steeds enkel voor de leden.  Het was tijdens de Engels koloniale tijd het centrum van hun sociaal leven.  Nu is dit vergane glorie

dicht bij de zuidzijde van het plein is er een fontein, met elementen uit de art deco

Aan de zuidzijde zelf bevinden zich 2 gebouwen

dit gebouw is het huidige muziekmuseum

dit gebouw uit 1899 deels in neo_renaissance stijl, deels Indische Mogulstijl, was ooit de drukkerij voor de Engelse kolonie.  Nu is hier een tentoonstelling ondergebracht over het verleden, het heden en de toekomstplannen voor KL

er is een show bij een model van het centrum van KL.  Hier worden alle positieve punten van de stad opgesomd zoals de 3de meest toeristische stad in Zuidoost-Azë.  Ook de toekomstplannen, waar men al aan werkt -toename van de hoogbouw.  Het geeft ons de indruk dat Kuala Lumpur Singapore wil evenaren.  

toekomstige gebouwen, velen ervan zijn al in opbouw

Groot verschil echter: Singapore is veel rijker en wordt ook zeer goed onderhouden.  Hier bouwt men iets nieuw en verder doet men geen onderhoud meer, zodat het snel aftakelt                                                                    

Een van de grote projecten is 'River of Life'.  Langs de rivieren in de stad wil men promenades maken, wandelwegen waar bewoners en toeristen rustig kunnen kuieren ... 

echter ... de rivieren zijn hier de open riolen van de stad met bijhorende stank ...
Om aan te tonen dat het menens is  heeft men aan de rechterzijde over enkele honderden meter al een soort aquarium gemaakt

een bord vertelt de mensen dat er plannen zijn om het afvalwater in rioleringsbuizen te brengen en om dat water te behandelen voordat het opnieuw in de rivier stroomt ....

hier komen de 2 rivieren, beter gezegd riolen, samen

In het historische centrum komen we langs de Jamek moskee, ze bevindt zich bij de samenvloeiing van de 2 stadsrivieren en is naar Noord-Indisch voorbeeld gebouwd. Ook niet-moslims kunnen de moskee bezoeken

bemerk de koepel en de 2 minaretten, verstopt achter bomen en zeer klein ten opzichte van de hoogbouw

het gebouw van de moskee en de minaretten

zelfde kleur, ander model ... maar steeds werkt het gewaad tegen de afkoeling....

........

de dame hier vertelt dat de nis vooral dient om het geluid van de preek te weerkaatsen toen er nog geen micro's bestonden

beste zicht op de moskee en de verhouding tussen de hoogte van de gebouwen

In de buurt van deze moskee zijn er nog wel wat koloniale gebouwen van de Engelsen.

2 foto's van het voormalig hooggerechtshof, nu in staat van verval, achter schermen verstopt

aan één zijde al vernieuwd

en de gevel van het voormalige stadhuis

We wandelen wat verder richting zuiden, over de brug met zicht op de samenvloeiing van de 2 rivieren

De centrale markt was al in 1880 een verkoopplaats voor voedingswaren. In 1936 is de plek gerenoveerd in art-deco stijl. Het gebouw wordt Covent Garden van KL genoemd  ....

alles wat ook maar enige mogelijkheid heeft op verkoop, kan je hier in de vele winkeltjes vinden

niet zo belangrijk of het iets te maken heeft met Maleisië .....

Een van de opvallendste gebouwen in Chinatown is de Indische Sri Mahamariamman-tempel, gebouwd in 1873 en de oudste in zijn soort in KL

De Nationale Moskee bevindt zich dan weer aan de overzijde van de rivier. 

De voornaamst koepel is versierd met een ster met 18 punten, 13 voor de 13 staten, 5 voor de vijf voornaamste regels van de moslim. de 48 kleinere koepels zijn gebouwd naar deze van Mekka

model van de Nationale Moskee zoals de oorspronkelijke bouw uit 1965 was

model van de moskee, na uitbreiding en vernieuwing in 1990

vooral het dak is markant

rond de moskee zijn er overdekte zuilengangen.  Deze vormen een uitbreiding wanneer er meer mensen zouden deelnemen aan het vrijdagsgebed dan er zitplaatsen zijn

aangepaste kledij

maar ook voor mannen, zij moeten echter hun hoofd niet bedekken

het woord in de ruit van elk raam is verschillend

ook hier mogen kristallen lusters niet ontbreken

Het Nationaal Museum is hier niet ver vandaan.  

de hoofdingang van het gebouw

en de helft van de gevel

We bezoeken enkel de zaal die handelt over de oertijd en de zaal welke de huidige tijd voorstelt.

de prehistorie kan op bovenstaand schema afgelezen worden.  De meeste prehistorische sites zijn terug te vinden op Borneo, Oost-Maleisië

De oudste vondsten welke op de aanwezigheid van mensen wijzen in Maleisië, zijn zo een 300.000 jaar oud

werktuigen gevonden in één vallei in Sabah (Borneo), zo een 100.000 jaar oud

deze werktuigen uit de Perak vallei langs de westzijde van het Maleisische vasteland zijn tussen 100.000 en 200.000 jaar oud

werktuigen van recentere datum (40.000 jaar geleden) werden ook in de Perak vallei gevonden

Veel jonger, tijdens de laatste grote ijstijd, ruwweg 20.000 jaar geleden, lag de zeespiegel in dit gebied 100 meter lager, waardoor vele eilanden samen vaste land vormden

Ruwweg 18.000 jaar geleden begon het ijs te smelten.  Dat duurde ongeveer 8.000 jaar zodat 10.000 jaar geleden de eilanden te zien waren zoals we ze nu zien

Er is een deel gewijd aan de Perak mens, waarover ik enkele verhalen geleden heb geschreven.  Deze man leefde zo een 10.000 jaar geleden en behoort tot de Homo sapiens.

spijtig genoeg is de echte grot en omgeving, Werelderfgoed, gesloten.  Hier wordt de grot, waar botten van de Perak mens zijn gevonden, nagebootst

in het gebied werden rotstekeningen terug gevonden

2 megalithen werden gevonden bij een graf van een sjeik welke in 1467 werd begraven op een plek zowat halverwege tussen Melaka en Kuala Lumpur

In de tuin is de eerste Maleisische auto te zien, de Proton Saga.

dit is letterlijk de eerste auto van het Maleisische merk Proton.  Tijdens een eerste testfase werden er 30 van deze auto's geproduceerd.  Deze auto was helemaal klaar op 18 april 1985.  Hij werd door de CEO van het bedrijf geschonken aan de minister van handel.  De auto kwam nadien in het Nationaal Museum terecht

dit gebouw werd als onderdeel van het paleis van de sultan van Terengganu, welke regeerde tussen 1881 en 1918, gebouwd.  Dit houten paleis werd specifiek voor één van zijn vrouwen gebouwd.  Het is gemaakt in chengal hout, zeer hard tropisch hout dat zeldzaam is en enkel voor de sultans gebruikt mocht en mag worden.
De lokale timmerman had geen plan van het gebouw, het kwam volledig tot stand uitgaande van wat hij dacht en aanvoelde.  De versieringen werden door 2 broers uitgevoerd, ook lokale kunstenaars.  Er werd geen enkele nagel of ander stuk metaal gebruikt om alles aan elkaar vast te klinken.  Dat gebeurde met houten pennen en pluggen

Daarna gaan we binnen bij een klein museum waar kunst van de Orang Asli, de oerbewoners van Maleisië, wordt voorgesteld.  Tot voor 50 jaar leefden deze mensen nog in en van de bossen.  Er worden enkele films voorgesteld waarbij de borsten van de vrouwen onherkenbaar wordt gemaakt.  Kwestie dat de islamieten er geen aanstoot aan zouden nemen.....

De jongens en mannen gingen op jacht met een blaaspijp.  Dit wapen diende ook om zich te verdedigen ...

de kledij welke ze droegen was gemaakt van boomschors en vezels van palmen.  Met die vezels kon men ook weven en allerlei gebruiksvoorwerpen maken

mensen werden op allerlei mogelijke manieren begraven o.a. in een verpakking van gespleten bamboe

Deze houten kunstwerken zijn maximum 25 jaar oud

er is een hele collectie maskers te zien.  Sommige groepen van de Orang Asli maakten en droegen deze maskers tijdens rituele dansen om hun voorouders te eren.  De maskers drukken de buitengewone krachten uit welke aan de voorouders worden toegeschreven

Er is ook nog een etnologisch museum op hetzelfde terrein

net zoals bij de Chinezen werd het huwelijk bij de Maleisiërs georganiseerd door de ouders.  Tijdens de ceremonie zag het koppel elkaar pas voor de eerste maal ...
Afhankelijk van de status was de kledij als alles er rond normaal tot zeer exclusief.  Het uitzicht was zeer gelijklopend maar de materialen zoals zijde, brokaat, goud, ... waren voorbehouden aan de rijken en de adel

we merken op dat bij de voorgestelde poppen ze meestal een westers uiterlijk hebben en dat er geen hoofddoeken worden gedragen

Congkak (Tsongkak) is een spel dat al sinds de oudheid bekend is.  Het bevat een blok hout met 2 maal 7 komvormige uithollingen en op het uiteinde aan beide zijden een grote uitholling.  Hier is het houten blok welk sterk versierd, het is het lichaam van een vogel en heeft ipv 7 kamers aan beide zijden 8 kamers.  Bij ons bestond (misschien bestaat) zo een soortgelijk spel in een houten bak

In de plantentuin is een deel orchideeën en hibiscus-tuin, er is een vogelpark en een vlindertuin.  De vlindertuin bezochten we enkele weken geleden.  Nu we vandaag nog onze huurauto hebben, bezoeken we het vogelpark en de orchideeëntuin (beiden niet bereikbaar met het openbaar vervoer)

Het vogelpark bestaat uit zeer grote en hoge volières waar we in totaal meer dan 2 uur gewandeld hebben.  Er is hier meer jungle te zien dan op vele plaatsen in Maleisië.  De vogels zijn absoluut niet alleen van hier, men zou veel minder ruimte en volières nodig hebben .... .  Daarnaast zijn er een aantal volières die een gesloten kooi vormen, waar we de vogels enkel door de draad kunnen zien

terwijl we even zitten en een ijsje eten, komt deze vogel kijken en pogingen ondernemen om ook iets te kunnen meepikken

Er zijn enkele neushoornvogels

Het is momenteel niet het seizoen van de bloei van de Hibiscus, dat deel van de tuin is dus niet interessant.  Ook orchideeën kennen nu weinig of geen bloei.  Sommige cultivars bloeien wel

mooie bladeren heeft deze palmsoort

Een eind hier vandaan is een gebied dat de Gouden Driehoek wordt genoemd. Vele gebouwen zijn opgetrokken in glas, beton, roestvrij staal en marmer.

KLCC, Kuala Lumpur City Center is in de jaren 1990 gebouwd en is het commerciële centrum van het land. Het 20ha groot parkgebied telt een moskee, een conferentiecentrum ' een concerthall en een zeer groot winkelcentrum.

De Petronas twintowers maken deel uit van dit gebied, ze werden in 1996 in dienst genomen en waren toen het hoogste gebouw op aarde. Elke toren weegt meer dan 300.000 ton, tussen de 41^ste en 42^ste verdieping zijn ze met elkaar verbonden door een brug. Het aantal bezoekers op de brug is 1200 per dag, op het uitzichtplatform 1200 per dag. Tickets zijn vrij duur en al lang voor datum geboekt

In het westen van de stad , op de Bukit Nanas -Ananasheuvel- staat de KL toren, met zijn 421m hoogte de hoogste televisietoren van de wereld. Ook hier kan men naar uitzichtplatformen en zo de lokale wereld van uit de hoogte bekijken , te hoog om nog iets te kunnen onderscheiden, te duur om naar boven te gaan ....

Dichtbij bevindt zich het KL Forest Eco Park, een reservaat met tropisch regenwoud. Nu is het gebied 9ha groot (grosso modo 300m x 300m, er zijn wandelwegen, er is een canopy walk 

de temperatuur bedraagt momenteel 37°, de gevoelstemperatuur is 42°.  We zullen onze sauna gehad hebben 

ook hier op de heuvel, enkele kaarsrechte en zeer hoge bomen

af en toe zien we de Kuala Lumpur Toren

Niet zo ver van al dat glas, staal, hoogbouw, bevindt zich nog een oud dorp, Kampung Bahru. De 90 ha grote (of kleine) Maleisische enclave werd in het jaar 1900 door Engelse stadsplanners, als landbouwnederzetting gesticht.  Nog nog komen vele inwoners uit de stad hier hun voedsel inkopen op de dagelijkse markt

dit zijn enkele van de vele tientallen standen met voedsel.  Het voedsel zelf ruikt vers

We wandelen langs de voornaamste straten in het dorp. 

Als eerste komen we bij Gurdwara Tatt Khalsa, een kleine gemeenste van Sikh.  Het is even zoeken om het gebouw te vinden

Enkele mensen zijn in het gebouw.  Omdat ik mijn hoofddoek niet mee heb krijg ik hier een Indische sluier.  Ik ga met 2 jonge mannen mee naar hun gebedsruimte

een grote zaal, geen enkel figuur of afbeelding

enkel deze opstelling waarvoor geknield wordt, korte tijd slechts en dan weer terug

In de eetzaal zijn nog enkele mensen.  Een man spreekt me aan.  Hij studeerde in Engeland, was enkele malen in België en diende bij het Britse leger, een hele poos geleden.  Hij is nu 70 jaar, vertelt hij

Een eindje verder is er een moskee, wat grijs en grauw

De meeste huizen zijn laag en oud.  

De grootstad echter rukt op

Rumah Limas is het enige nog mooie huis, gebouwd in 1931.  In 1949 is het onderstel herbouwd in beton

bijna op het einde van ons bezoek komen we nog bij een ander traditioneel huis, in blauw, gebouwd in 1921.  Hier is nog een aparte ingang voor mannen en vrouwen

welke ingang voor de mannen? welke voor de vrouwen?

Uiteindelijk het laatste gebouw is een clubhuis voor Maleisiërs, gebouwd in 1909

We eindigen met een sight-seeing rit met de bus om alles nog eens in zijn geheel te zien

Hiermee eindigt ons bezoek aan West-Maleisië.
En Oost-Maleisië?  We waren vele jaren geleden, voordat we verhalen schreven voor de blog, in Sabah en Sarawak, het noorden van het eiland Borneo.  Ook toen was het al heel erg om te zien hoe de oliepalmplantages het gekapte regenwoud vervingen.

We hopen dat jullie hebben mee genoten van West-Maleisië;