Reisverhaal «Penang en het noordoosten van West-Maleisië»

Sri Lanka, Singapore en West Maleisië | Maleisië | 5 Reacties 06 April 2019 - Laatste Aanpassing 07 April 2019

12. van west naar oost, eiland en natuurgebied

Iets meer dan 100 km noordelijker bevindt zich het eiland Penang, dat echter via 2 lange bruggen (13,5 km en 24km) verbonden is met het vaste land. Hierdoor is het mogelijk om met ons huurautootje toch op het eiland te mogen komen.

Penang is onderlijnd op de kaart

De hoofdstad van het eiland is Georgetown, hier was vroeger het hoofdkwartier van de Britse troepen welke de Straat van Malakka controleerden. De stad trekt veel toeristen aan, hier leven moslims, hindu, christenen en boeddhisten rustig samen met elkaar. Heel wat paleizen uit de koloniale tijd zijn hier nog bewaard gebleven, anderzijds zijn er straten vol met kleine Chinese handelshuizen. Iedereen leeft hier door elkaar en op straat.

de zee tussen Penang en het vasteland

op de achtergrond de kortste brug (13,5 km) welke Penang met het vasteland verbindt

Georgetown is in 2008, samen met Melaka -hier komen we op het einde van onze trip- uitgeroepen tot Unesco Cultureel Erfgoed. Sindsdien zijn de prijzen van de (huur)huizen zeer sterk gestegen, zo lees ik. Speculanten kochten panden op, maakten luxewinkels, hotels, … zodat de gewone bevolking niet meer kon blijven. Toch zijn er nog straten in het centrum waar het nog bijna is zoals vroeger.
Voor ons is dit stadje nogal toeristisch en niet zo speciaal als overal vermeld is

Thean Hou-tempel, oorspronkelijk in 1866 gebouwd, maar enkele jaren geleden volledig herbouwd omwille van het verrotte hout

hier kwamen de Hainan-Chinezen samen (Hainan is een eiland ten zuiden van China, zo groot als België).  Zij werkten meest of als kok of als zeeman

daarom wordt hier o.a. de zeegodin Mazu  vereerd

een voorbeeld van een beeld waarvoor de Chinezen buigen, knielen, plooien en weer opstaan ... goede oefeningen om soepel te blijven

de meeste gebouwen zijn eerder in een vervallen toestand ...

het Opperste Gerechtshof gebouwd in 1809 en volledig gerestaureerd is een voorbeeld van een koloniaal gebouw door de Engelsen hier opgericht

Sint-George-kerk was de eerste Anglikaanse kerk in Zuidoost Azië, gebouwd in 1818 en in 1941 door de Japanners gebombardeerd en geplunderd

Indische moslim-moskee in Moorse stijl.  In 1801 werd dit gebouw met gelden van de Indische Tamil-arbeiders opgericht.  In het begin van de 20ste eeuw zijn er meerdere restauraties en vergroten van het gebouw gebeurd

tussen alles wat op straat gezet wordt, achtergelaten fietsen en brommers, een grote mensenmenigte, moet er af en toe nog zonodig een auto door de straat rijden

**********

Georgetown is het meest bekend voor zijn Straatkunst. Men kan in de toeristische dienst (als die geopend is) een blaadje ophalen met de route langs de kunstwerken, de route en de kunstwerken zijn echter ook op een website te vinden.  De eerste werken waren van de Litause kunstenaar  Ernest Zacharevic.  Een aantal van zijn werken zijn echter al verdwenen, de rest is aan verval toe.  Ondertussen zijn er andere kunstenaars die grote muren versierd hebben

dit werk 'de oude man' is van de Litause kunstenaar E.Z.

de huidige fietstaxi's

een hotel liet straatartiesten de toegangsweg beschilderen

dit zijn 2 van de 10 muurschilderingen voor het hotel

weer een werk van de kunstenaar waarbij de stoel echt is

de moto is ook echt

om deze en andere foto's te kunnen nemen moeten we wat geduld uitoefenen.  Want alle Chinezen willen de plaats van de figuur innemen voor een foto

de fiets is echt, de familie ook ...

en nu het kunstwerk

hier en daar zijn ook versieringen in geplooid metaal te zien

*************

In mijn reisgids staat ook een wandeling door de oude stad beschreven, deels door de koloniale wijk, waarbij we vele interessante gebouwen zien, deze eerste twee in Brits koloniale stijl

het stadhuis uit 1880 was voordien een Europese club

het stadhuis van 1903 doet nog deels dienst

Fort Cornwallis is de plek (noordoosten van het eiland) waar Sir Francis Light in 1786 aan land kwam.  De ganse bouw van het fort is absoluut onvoldoende als verdedigingsbouwwerk.  Het heeft ooit enkel als gevangenis gediend

hierbij staat nog de oude vuurtoren, niet toegankelijk

de kloktoren werd in 1897 opgericht ter ere van de 60-jarige kroningsdatum van koningin Victoria.  Hij heeft een hoogte van 60 voet (ongeveer 18m)

In de Strandstraat bevinden zich een aantal Victoriaanse gebouwen

bankfiliaal uit 1930. Voordien bevond zich hier ook een mooi gebouw

de Bank van China is mooier gehuisvest

het stationsgebouw was begin 20ste eeuw het hoogste gebouw van de stad.  Sporen hebben hier echter nooit gelegen.  Reizigers moesten een eindje verder de boot nemen naar het vaste land en daar overstappen op de trein

dit huis, nog een van de mooiste en best onderhouden in de oude stad, die toch wel wat verval kent, ondanks de erkenning als Unesco Werelderfgoed

Wat betreft de Chinese handelshuizen zijn er vier stijlen te herkennen.  De oudste, vanaf 1840, zijn huizen gelijkaardig aan deze in het zuiden van China, de heimat van de eerste Chinezen welke hier aangekomen zijn.  Deze huizen zijn te herkennen aan hun rijke versieringen en de voordeur die decoratief bewerkt is.

huis uit 1881

met de rijk bewerkte voordeur (waarschijnlijk al een restauratie ...)

vanaf 1890 ontstond er een eigen stijl: de Staat-Eclecticisme, een combinatie van stijlen die zorgden voor iets nieuws.  Hierbij werd de gevel versierd met tegels, dikwijls uit Europa afkomstig, en boven smalle en hoge vensters die permanent voorzien waren van gesloten luiken.  Deze stijl zien we het meest

vervallen

en gerestaureerd

de huizen dateren van 1904

vanaf de jaren 1930 deed de art-déco stijl zijn intrede, geometrische gevels van horizontale en verticale lijnen voorzien. Beneden bestonden de deuren niet meer uit 2 delen, maar uit vele samen klapbare delen welke over de ganse breedte open geschoven werden. Daarnaast werd ook metaal gebruikt in de naamborden en voor de vensterramen

Als laatste is er de moderne stijl vanaf de vijftiger jaren waarbij de vorm en de versieringen eenvoudiger en meer functioneel werden.  Door het gebruik van beton kon men ook afgeronde hoeken maken en op de buitenzijde van de voorgevel kwamen vooruitstekende verticale balken die voor schaduw moesten zorgen

geen woonhuis, wel een garage uit deze tijd

Hoklo-Chinezen, die vroeger op boten leefden zijn ook naar hier geëmigreerd.  Het was (en is) een arm volk.  Omdat ze geen geld hadden om grond te kopen, bouwden ze paalwoningen net bij de kust van George Town.  In 1882 kwamen de eerste paalwoningen, en het aantal nam toe tot een eind in de 20-ste eeuw.  Nog steeds woont een deel van hen in deze paalwoningen, maar de overheid is bezig om deze (zeven) gebieden af te breken en de bewoners te laten verhuizen naar huizen op het vaste land

op de meest toeristische jetty, het gebied van de paalwoningen, heeft elk huis een winkel en wordt er van alles en nog wat verkocht, getatoeëerde, ....

het water onder de huizen is een open riool.  De wandelpaden bestaan uit houten planken welke net zoals de huizen op palen boven het water staan.  Gelukkig kunnen we jullie de bijhorende stank besparen.  En toch loopt het hier vol toeristen ....

Voor de rijke Chinezen, met dezelfde achternaam en dezelfde herkomst, werden Clanhuizen gebouwd.  Er staan momenteel nog 105 van deze huizen verspreid in George Town ,niet allemaal even goed gerestaureerd.

Sek Tek Tong Cheah Kongsi (kongsi = clanhuis) is het oudste van de clanhuizen, gebouwd in 1810 en volledig vernieuwd en vergroot in 1858.  De stijl is een vermenging van Maleisisch, Chinees en Europees.  Men kan het gebouw tegen betaling bezoeken

de mooiste van de clan huizen, Khoo Kongsi.  De Khoo familie beheert het gebouwencomplex nog steeds, er zijn heel wat nakomelingen, bankiers, handelaars, ... en vooral filantropen

in 1849 werd de bouw van het complex, met ook heel wat woonhuizen, gestart.  De bouw werd in 1904 beëindigd

de zaal binnen was zo rijk versierd dat de toenmalige keizer van China zich deze luxe niet kon veroorloven.  Na een brand aan het dak, nog tijdens de bouwwerken in 1898, werd de decoratie ietwat eenvoudiger

de gebouwen hebben al meermaals kleine, grote of zeer grote restauraties ondergaan

de vroegere woonhuizen, op het domein van de clan

Wat buiten de stad ligt de plantentuin, op een heuvel die met jungleplanten bedekt is. 

Er waren ooit serres met o.a. orchideeën, varens, ... maar die staan er nu verlaten bij.  De plantentuin is in feite een onderhouden park waar hier en daar een bordje de naam vermeldt van een boom of plant.  We maken dus een wandeling in een park, waar 's morgens heel wat mensen komen sporten.  We denken terug aan de parken in China waar 's morgens grote groepen mensen kwamen sporten ...

we worden verwelkomt door vogelgezangen

van de Grote Beo (Gracula religiosa), soms o de grond, meestal hoog in de bomen

Rotsduif (Columba livia)

Driekleurenvliegenvanger (Ficedula zanthopygia)

Wenkbrauwbuulbuul (Pycnonotus goiavier)

Kuifmaina (Acridotheres cristatellus)

deze Kuifmaina zit recht boven mijn hoofd te roepen

Maleise Buulbuul (Pycnonotus plumosus)

Verder zijn er wel een aantal bloeiende planten

Indische Gouden Regen (Cassia fistula)

bloemen van de Kanonballenboom

ook hier hangt de vrucht en de bloem gelijktijdig aan de boom

Penang Hill, met zijn 735m de hoogste berg op het eiland, is aantrekkelijk voor mensen die verkoeling zoeken, alles is echter relatief … . Om er te komen zijn er 2 mogelijkheden, ofwel een jeep met chauffeur huren in de plantentuin, een dure aangelegenheid.  Ofwel een ritje rijden rond de berg en met het kabelspoor naar boven.  We kiezen voor deze laatste oplossing.  In het dalstation is het een drukte van belang.  Je kan een gewoon ticket kopen, zoals de meeste mensen en wij doen, of je kan voor het dubbel van de prijs een snelticket kopen.  De grote groepen cruisetoeristen hebben zo een ticket.  Zij mogen dus eerst instappen, als alle zitplaatsen volzet zijn mogen de andere instappen voor de staanplaatsen .....

Op  712m hoogte is het bovenstation.  Hier zijn enkele uitzichtplatforms en vooral een hele pretparktoestand. Je kan hier in een half uur honderd euro opsouperen  .... De meeste mensen blijven hier hangen.

zicht op het kabelspoor richting beneden

Hier is ook het ouder model treintje te zien, helemaal in hout.

in 1923 werd het eerste kabelspoor op de Penang heuvel in bedrijf gesteld.  Na 87 jaar, in 2010 werden deze houten wagens vervangen door 2 airco stellen met panoramische vensters

We maken een wandelingetje, niet langer dan een uur want de donder en de regen laten zich hier gelden

op het einde van de 18de eeuw bouwden de welstellende Engelsen hier hun verblijf.  Het is hier immers enkele graden koeler dan beneden
In 1789 werd hier een bungalow gebouwd voor de gouverneur van Penang.  Ook daaropvolgende gouverneurs namen hier hun intrek

hierboven staan heel wat planten in volle bloei

en daar genieten de vele vlinders van.  Ze vinden nectar in de bloemen terwijl stuifmeel aan hun pootjes blijft kleven.  Komen ze bij een volgende bloem van dezelfde soort, dan kan het stuifmeel de stamper bevruchten ...

onderweg hebben we zicht op de oude stad van George Town  

Ongeveer in het midden van de foto ligt een cruiseschip.  Gisteren waren er Chinese cruisepassagiers, vandaag zijn het westerlingen

deze postbus was in functie gedurende de ganse Queen Victoria periode (1819-1901) beneden in George Town.  In 2005 is de postbus aan de heuvel geschonken en hier geplaatst

Op het noorden van het eiland Penang is er de Tropical Spice Garden, een 3,2ha grote specerijentuin. Ook dit is een klein junglegebied met meer dan 500 soorten planten, waaronder meer dan 100 soorten kruiden
Bij de toegangsprijs is een audiogids bijgeleverd.  Daardoor krijgen we van 60 soorten planten extra informatie

een klein meertje bij de inkom schept wat ruimte in de tuin

op een bijhorend plannetje kunnen we de route volgen.  De tuin is niet zo groot, maar door een goede organisatie is het wandelpad lang genoeg 

de aanwezige planten komen van zowat overal ter wereld, zei het uit gelijkaardige klimaatzone's.  Heliconia's komen van nature uit Centraal- en Zuid-Amerika (noordelijke landen)

de planten welke hier aanwezig zijn, zijn nuttig voor de mens, op een of andere manier

hier en daar is er een bord dat vermeldt welke vogels er kunnen gezien worden.  Maar zoals overal in Azië (met uitzondering van Sri Lanka) komen vogels in gebieden waar mensen zijn, weinig of niet voor

veel palmsoorten worden door de mens gebruikt. Sommige voor de vruchten of de zaden, andere voor de vezels, nog andere als constructiemateriaal, om manden of matten te maken, ....

op de achtergrond varens, op de voorgrond Bromelia's die dikwijls leven op boomstammen ipv op de grond

bloem van één of ander soort bromelia

deze palmbladeren zijn groot genoeg om beschutting te geven aan mensen (als paraplu of parasol).  Mij doen ze steeds denken aan de plissé rokjes uit mijn kindertijd

de Vissestaartpalm (letterlijk vertaald) omdat de bladeren lijken op de staart van een vis

de Waaierpalm (Licuala sp)

opvallende plant tussen al het groen

pijlvormig blad van één of andere gembersoort.  Vele gembersoorten zijn decoratieve planten

hier en daar toch nog wat kleur ...

hier zorgen de bladeren voor de kleur: onderaan is het blad donker bordeaux van kleur, bovenaan heeft het een kleurschakering donkergroen/groen

en deze bovenaan groen/witte strepen.  Vele Calathea's worden in gematigde streken als kamerplant gebruikt

Citronellagras (Cymbopogon citratus), waaruit de citronella-olie geëxtraheerd wordt, een stof die als biologisch antimuggenmiddel zou werken.  Goed om in België te gebruiken, maar niet op plaatsen waar muggen leven welke ziektes zoals malaria, dengue of zika overbrengen ....

Stevia rebaudiana, de steviaplant.  Uit deze bladeren wordt de natuurlijke zoetstof stevia gehaald, die meer dan 100 maal zoeter is dan biet- of rietsuiker en sinds een aantal jaar ook in Europa op de markt is

niet veel dieren te zien, deze slak echter kruipt aan een traag tempo over de houten vloer.  Maar geen probleem, ze heeft haar huis mee, moet dus nooit op tijd thuis zijn .....

speciale bloem, geen uitleg, nog nooit gezien ...

nog een bloem met slippen

In de buurt is er nog een gebied met originele jungle.  We rijden er heen, om de eenvoudigste wandeling te maken.  Het gebied is immers moeilijk te bewandelen.

Omwille echter van de dreigende regen, die 20 minuten later effectief met emmers gelijktijdig uit de lucht valt, raadt de dame van de dienst die toelating moet geven om een wandeling te mogen maken, ons af om te starten omwille van het erg glibberige pad.

We starten dus niet met de wandeling, hier leven echter  vogels, die te zien zijn tot de regen begint.  Dan zijn de vogels plots allemaal weg ....

de Chinese Wielawaal is moeilijk te fotograferen.  In koppels vliegen deze 2 vogels in grote cirkels rond, achter bomen, tussen bladeren, ... .  Eindelijk gaat er een op een tak zitten

een boom vol kwetterende vogels ...

vrij grote vogels, de Maleise Purperspreeuw (Aplonis panayensis)

***********

Terug op het vasteland maken we de noordelijke doorsteek van west naar oost.  Men heeft hier een weg gemaakt welke regelrecht door een oerwoud loopt, een natuurgebied dat deels in Thailand (noordelijk van Maleisië) en deels in Maleisië ligt.

de noordelijke route om van de westkust naar de oostkust te rijden

De route komt langs het 152 km² grote Tasik Temenggor, het op één na grootste stuwmeer van het land. Hiermee is een deel van het junglegebied onder gelopen. Het oerwoud hier, zowel links als rechts van de weg, telt een zo grote verscheidenheid aan dieren en planten, dat op wereldvlak zijn gelijke (bijna) niet kent: 3000 bloeiende plantensoorten, 274 soorten vogels, 168 soorten vlinders, meer dan 100 zoogdiersoorten waarvan de tapir, Maleisische beer, olifant, tijger en zwarte panter de grootste zijn. Olifanten kunnen gespot worden, de andere dieren zijn moeilijker te zien.

Spijtig genoeg worden hier nog steeds bomen gerooid in dit 130 miljoen jaar oude berg-oerwoud, een van de laatste oeroude regenwouden ter wereld.

In dit gebied komen enkele natuurgebieden voor, maar ze hebben niet de status ‘volledig beschermd, niets mag verwijderd worden’.  We zien dat op verschillende plaatsen bosbranden zijn gewest, een manier om dikke, oude bomen te kunnen rooien (die branden niet, te stevig hout).  We zien enkele vrachtwagens met een oplegger vol bomen, één zelfs met 5 dikke, reusachtig grote bomen.

Het hoogste punt ligt op meer dan 1000m hoogte, daarna begint de afdaling naar de oostkust.

Aan de oostkust houden we halt in het meest noordelijke stadje, Kota Bharu.  200 jaar geleden lag het stadje nog aan zee, nu is de afstand 12km, veroorzaakt door de verzanding van de monding van de rivier. Zowel in Maleisië als in Thailand, ligt Kota Bahru ver van elke grote stad.

8 december 1941 om precies 12:25 landden Japanners op een nabijgelegen strand. Maleisië werd ook betrokken bij WO II. Precies 95 minuten later vielen de bommen op Pearl Harbor.

In de stad staan weinig luxe koloniale gebouwen, de rest zijn troosteloze moderne woonblokken.

De oostkust is overwegend moslim, dus hier valt het weekend op donderdag en vrijdag. De Chinese winkels hebben hier ook hun opschriften in de Arabische taal.

We maken een wandeling door de stad, de bezienswaardigheden liggen op loopafstand van elkaar.

De Muhammadi moskee is gebouwd in 1867 in hout.  Bij de renovatie in 1922 is het hout vervangen door beton.  De moskee werd in 1931 opnieuw ingezegend. Daarna volgden nog 4 renovatie en uitbreidingen.  Nu kunnen er 2400 gelovigen  gelijktijdig een ceremonie volgen. 

De moskee heefteen koepel van messing (koperlegering). Wij mogen de moskee zelf niet bezoeken, het is echter geen probleem om op het terrein van de moskee te wandelen.  De moslim mannen zijn vriendelijk en wuiven of zeggen vriendelijk goededag.

net zoals zovele moslims hier, heel erg gematigd ...

zicht op de moskee vanaf de minaret

Tegenover de moskee staat er nog een mooi houten gebouw

Vanaf de 60m hoge Menara Tinjau Tambatan, een toren of minaret, een eindje verwijderd van de moskee, hebben we een goed zicht over de stad en de rivier

er zijn 3 uitzichtplatforms.  De onderste, iets boven het rode dak, is niet erg hoog voor een uitzicht en bovendien wordt het zich belemmerd door ruiten die niet erg helder zijn.  We klimmen tot het tweede platform, net onder de klok, en via een ijzeren draaitrap gaan we hoger tot het derde platform, net onder de ajuinvormige koepel

dichtstbij ligt het douanekantoor.  We zijn hier immers niet erg ver van de Thaise grens

de minaret ligt vlakbij de rivier, zicht landinwaarts met een brug op de achtergrond

achter mij de esplanade met op de achtergrond het koninklijk paleis

het witte monument links van de vlaggenmast, op de achtergrond, is voor de gesneuvelde Britten tijdens WO II

************

De grote overdekte markt Pasar Besar heeft een groot aanbod aan groenten en fruit

een Maleisische fruitverkoper

en een stand van een Chinese verkoper -bemerk het verschil

niet alle fruit is afkomstig van Maleisië.  Het staat  ook nergens vermeld

er zijn mensen die geen vaste standplaats op de markt huren, ze stallen hun koopwaar buiten op de grond uit

overal ter wereld houden moslims van lekkere geurtjes en geurstoffen.  Ook hier is er een verkoper, hij mengt verschillende geuren met elkaar volgens de wens van de klant

daarnaast houden moslim mannen van opvallende ringen, deze man maakt ringen met grote stenen

Moslimvrouwen houden van gouden juwelen.  De goudwinkels openen pas 's avonds

gedroogd fruit en dadels uit Iran.  Gelukkig zijn niet alle landen gehoorzaam aan Trump om alle handel en contacten met Iran te boycotten

groenten worden , in tegenstelling tot fruit, in het centrale deel van de markt verhandeld

om de kippen koel(?) te houden wordt er af en toe een hoeveelheid water over gegoten

voor vis en zeeorganismen is er wat ijs, te weinig echter om de minder goede geuren te kunnen verdoezelen

in België nooit vers, steeds ingevroren, hier in het Verre Oosten worden de garnalen, scampi, gambas, gekweekt

uit de kokos wordt enerzijds kokospoeder geproduceerd

en anderzijds vloeibaar kokosvet (in België te koop als kokosmelk)

de beelden van de slagerij besparen we jullie, de geuren eveneens

Dichtbij ligt het voormalig koninklijk paleis gebouwd in kwaliteitsvol tropisch hout, Chengal (Neobalanocarpus heimii) (de boom is endemisch op het Maleisische schiereiland, het hout is schaars en mag niet uitgevoerd worden).  Het paleis is gebouwd in 1884 door de toenmalige sultan, als vervanging van vroegere koninklijke paleizen.  Na deze sultan hebben nog verschillende anderen er hun intrek in genomen.  Nu wordt het nog enkel gebruikt voor belangrijke ceremoniën.  De koninklijke troon en de geschenken, welke de sultans ontvingen, zijn er in onder gebracht

de buitenste toegangspoort tot het koninklijk gebied

toegang tot het paleis

De huidige sultan van Kelantan (de deelstaat waar we ons nu bevinden), geboren in 1969, is sultan sinds 2010.  Hij was koning van Maleisië van december 2016 tot januari 2019

deze koning, gescheiden van zijn vrouw, was de eerste in de Maleisische geschiedenis als koning zonder koningin (hij was de 15de koning).  Omdat hij zou getrouwd zijn met een Moskouse schoonheidskoningin (geruchten), is hij afgetreden in januari 2019.

links het Istana museum, in het midden het koninklijk paleis, gezien vanaf de minaret

het koninklijk platform was vroeger gebouwd bij een bron.  Hier werden prinsen en prinsessen gebaad voor hun huwelijk, en prinsjes voor hun besnijdenis.  Het platform stond in het gebied van het koninklijk paleis

Twee koninklijke boten zijn hier tentoon gesteld.  Dichtbij is de rivier die toegang geeft tot de zee.  100 jaar geleden lag de zee veel dichter bij de stad.  

de boeg van de boot

5 minuutjes stappen verder ligt de koninklijke aanlegkade

Istana Jahar is een klein, houten paleis uit 1887. Hierin bevindt zich een museum waar de gebruiken van de aristocratie worden weergegeven

hier mag men geen foto's maken, maar als niemand controleert ...

het terras op de eerste verdieping

Het museum is mooi ingericht

een voorbeeld van de kledij en decoratie bij een koninklijk huwelijk

het huwelijk wordt gevolgd door een drie dagen durend feest.  Gedurende deze periode heeft de bruidegom geen contact met de bruid.  Dit is de slaapkamer van de bruidegom de eerste nachten na zijn huwelijk.  Hij wordt daarbij bewaakt door 5 dienstmeiden.  

Pas nadat de bruidegom, tijdens de derde dag, de bruidsschat als geschenk heeft gegeven, mag hij in contact komen met de bruid

wanneer de echtgenote 7 maanden zwanger is van haar eerste kind, vindt er een ceremonie plaats in een ruimte zoals hier voorgesteld

hier wordt de kamer voorgesteld waar de prinsen en prinsesjes geboren werden

en hier vindt de besnijdenisceremonie plaats

Er worden enkele stukken decoratief, origineel houtwerk voorgesteld

Bij ons bezoek aan de stad horen we het gekwetter van vogels, afkomstig van luidsprekers.  Dit herinnert ons aan Thailand.  Wat later die dag praat ik met een bewoner hier (Maleier of Chinees).  Hij vertelt dat zwaluwen aangetrokken worden door dat luid gekwetter.  Zij vliegen dan naar de gebouwen, waar plaatsen voorzien zijn om hun nest te maken, wat de zwaluwen dan ook doen.  Die nesten worden, na het uitbroeden, verwijderd en door de Chinezen verkocht tegen woekerprijzen, voor vogelnestsoep.  De man lust dat helemaal niet, hij eet liever de broodjes van de Subway, de plaats waar we hem ontmoeten

de luidsprekers zijn geïnstalleerd in het zwarte gat. Daaronder zijn de openingen waar de vogels hun nest bouwen, daarbij gebruik makend van hun speeksel

een ander gebouw, wat verder in een straat.  Ook hier zijn heel wat ruimtes voorzien voor de bouw van zwaluwnesten

****************

We maken ook een rondrit in het grensgebied ten noorden van Kota Bahru. Hier is het leven nog zoals het ooit was met rijstvelden, kleine dorpjes. Hier leven Maleisische Siamezen (Siam was de vroegere benaming voor Thailand).

Naast enkele moskeeën, hier leeft immers ook een grote groep moslims, zijn en worden er Thais-boeddhistische tempels gebouwd

een moskee in opbouw

De eerste Thaise tempel, Wat kok Seraya

met zijn goudkleurige chedi

De tempel is oorspronkelijk gebouwd in de jaren 1980

deze gebedsruimte echter is nog maar 5 jaar geleden gebouwd

de trapleuning is versierd met slangen

niet alles is even ernstig hier ....

er is een groot beeld van een of andere Thaise godheid

voor zover wij kunnen ontcijferen is dit het oudste gebouw

Enkele km verder komen we bij een tweede Thaise tempel, Wat Phrachumthat Chanaram

een groot complex met o.a. een gong

ook hier komt de slang (Naga) weer voor.  De slang kan zowel (zeer) slechte als goede eigenschappen voorstellen

een tempel bestaat uit veel gebouwen, die elk hun functie en betekenis hebben

hier worden de armleuningen versierd met een zevenkoppige slang

gezien vanaf de achterzijde

een nieuwe kleine tempel

gevaarlijk uitziende poortwachten en wilde dieren moeten de boze geesten tegen houden

in de tuin staan er een aantal grote figuren, elk met een brievenbus waar men geld kan insteken, en waar er wierook kan gebrand worden

ook dit is een van de goden

Dan is er een derde Thaise tempel, waar een reuzegrote boeddha op een gebouw staat

het beeld heeft gouden lippen.  Op zijn borst is er het wiel dat duidt op de wedergeboorte

en een Janushoofd met 4 gezichten

nog steeds wordt er met waardevol hout gebouwd

dit gebouw werd onlangs opgericht voor de crematie (25 maart 2019)van een of andere belangrijke monnik

niet alleen moskeeën worden er nieuw gebouwd, ook boeddhistische tempels kennen een groot succes

er is nog een gebouwtje waarbij de muren en de plafonds aan de buitenzijde beschilderd zijn.  Waarschijnlijk worden hier alle 'zonden' van de wereld voorgesteld

Helemaal noordelijk, niet ver van de Thaise grens, is er een klein schiereiland die een kleine binnenbaai van de zee heeft.

de huizen bij de zee staan op stelten

verder staan er nog gebouwen in de zee op stelten

hier worden schelpen gevangen en verkocht

naast oesters, alles ligt hier in de hitte zonder koeling

men toont mij een grote rog

vis welke niet vers verkocht wordt, wordt naderhand in repen gesneden en gedroogd.  Op deze manier blijft de vis langer houdbaar (maar de reuk is echt niet te genieten)

************

Bij de binnenbaai is er het kleine 'Museum van de vliegers'.  Vele tientallen jaren geleden, toen de kinderen wachtten bij het strand op hun vaders, welke na het vissen terug keerden, speelden de kinderen met kleine vliegers.  Omdat echter de vissersboten toen geen enkele navigatie-apparatuur hadden, was het voor de vaders belangrijk te weten waar, op welk strand,  ze moesten terug keren.  Ze leerden de vliegtechniek aan de kinderen met grotere vliegers.  Het oplaten van vliegers is ondertussen een soort nationale sport geworden in Maleisië, voor mensen welke bij het strand wonen

enkele voorbeelden van gewone vliegers die bij huidige wedstrijden worden gebruikt

Vliegers zouden, volgens Griekse schrijvers, al in de 4de eeuw v.C. in Europa in gebruik geweest zijn.  De vliegers in Maleisië zouden hier gekomen zijn vanuit China, waar het papier al gebruikt werd

landen waar vliegers gebruikt worden.  België staat ook vermeld maar aangeduid ergens in Duitsland.  Frankrijk wordt aangeduid in Spanje en Kreta op Sicilië ..... .

op verschillende panelen wordt er uitleg gegeven over technische details (lente, breedte, hoogte, staart, versieringen, tekeningen, ...)

enkele basisfiguren

gemaakt uit bamboe en touw

alleen al het maken van de vliegers is handenarbeid en kost veel werk en inzicht

Dan komen we bij de laatste Thaise tempel, genoemd boot-tempel

de tempel staat als het ware op een boot waarvan hier de achtersteven te zien is aan de rechterzijde

hier de voorsteven

de boot ligt in het water

links en rechts van het schip zijn er weer slangen

om het plaatje compleet te maken zijn er ook nog 2 krokodillen

de boottempel binnenin

verder zijn er nog een aantal kleine en grote tempels

de monnik welke onlangs gecremeerd is, zit hier als wassen beeld (er kan een lange tijd verlopen tussen overlijden en crematie)

Bij de terugkeer naar Kota Bharu komen we nog langs een witte moskee

160km zuidelijker komen we in Kuala Terengganu, een badplaats met stranden omwille van een aantal eilanden welke voor de kust liggen. 

Ook hier wandelen we rond, maar sommige bezienswaardigheden liggen verder verwijderd.

Mensen zonder eigen vervoer kunnen met dit vervoermiddel naar de bezienswaardigheden gebracht worden

een speciale vorm van een hop-on-hop-off-bus

De Abidin moskee is in 1852 gebouwd, maar is in de loop der jaren meermaals herbouwd, verbouwd en opnieuw ingericht

China Town of Kampung Cina (nee, geen fout getypt) telt vele, meer dan 100 jaar oude huizen. De huizen worden nu gerestaureerd

het gebouw waar wij verblijven is al gerestaureerd

net zoals sommige andere gebouwen

ooit mooi geweest .....

bij de toegang tot de Chinese wijk is er een poort gebouwd

de bovenzijde in detail

natuurlijk is hier een Chinese tempel, de Ho Ann Kiong tempel, gebouwd tussen 1796 en 1821 door de geïmmigreerde Chinezen.  De tempel werd verschillende malen herbouwd en gerestaureerd

zoals in elke Chinese tempel zijn er een aantal beelden

dagelijks brengen mensen voedsel en drank voor de beelden, en nog niet weinig ... .  Waar dat voedsel en de drank naartoe gaat weten we niet ...

goud en rood zijn de hoofdkleuren

op het dak zijn er kleurrijke draken aangebracht

Tussen de China-straat en de straat langs de rivier, zijn er kleine , smalle steegjes

in dit straatje zijn afbeeldingen van belangrijke lokale politici en enkele muurschilderingen.  Boven de hoofden zijn er omgekeerde paraplu's aangebracht, kleurrijk

een ander straatje is gewijd aan de zeeschildpadden  

hun droevig lot wordt hier in afbeeldingen voorgesteld 

het is geschreven en in keramiek voorgesteld als een verhaal voor kindjes die op zeeschildpaddenkamp gaan

hierbij wordt (ook aan de volwassenen) vertelt dat zeeschildpadden niet mogen gestoord worden wanneer ze hun eieren komen afleggen op het strand, dat mensen de eieren niet mogen opeten, en van de zeeschildpadden geen soep mogen koken, hun schild niet mogen gebruiken om allerlei gebruiksvoorwerpen te maken.  Daarbij wordt hen ook  geleerd om geen plastiek weg te werpen, het kan terecht komen in de maag van de dieren, waardoor ze sterven

kortom de levensgewoonten moeten veranderen om de dieren te beschermen

naast alle afbeeldingen om het verhaal te illustreren, zijn er ook heel wat mozaïeken gemaakt van de zeeschildpadden.  Hopelijk begrijpen ook de Chinezen dit verhaal ....

nog een ander straatje

Vandaag is het vrijdag.  's Middags moeten de moslims naar de moskee om er te bidden.  Dan valt al het leven stil, winkels en restaurants zijn gesloten.  Gelukkig is er dan de Chinese wijk waar nog eetgelegenheden geopend zijn

overal horen we hier de ganse dag het gekwetter van de gierzwaluwen  door de luidsprekers.  Ook hier moet er veel geld verdiend worden door de verkoop van de vogelnestjes

Aan de overzijde van de rivier, op een eiland, staat de Kristalmoskee, gebouwd in 2008. Ze is (bijna) volledig in staal en gekleurd glas vervaardigd, koepels en minaretten zijn voor een belangrijk deel in glas. Hierdoor wordt het zonlicht vele malen weerspiegeld

weerspiegelingen in het glas ..

De moskee is gesloten voor werken.  Er zijn al heel wat restauraties nodig

Bijna aan zee ligt de drijvende moskee.  Nee, ze drijft niet echt, ze staat op palen in een lagune.  De moskee, in Moorse stijl, werd gebouwd in 1994.  Afhankelijk van de wind is het wateroppervlak al dan niet rustig en wordt de moskee al dan niet weerspiegeld in het water

Vrijdagavond vindt er wekelijks een nachtmarkt plaats, bij de rivier.  We wandelen er naartoe, enkele km

een continue file van auto's die zich allemaal zo dicht mogelijk willen parkeren

mensen brengen hun picknick mee, of kopen voedsel op de markt.  Ze zetten zich in het gras, soms op een matje en genieten van de lichte bries en de iets lagere temperaturen (toch nog meer dan 30°C)

ondertussen gaat de zon onder in het westen

enkele beelden van de markt

kinderen van verkopers houden zich bezig, zittend op de auto

een stand die enkel mango's verkoopt, verschillende vormen, verschillende smaken, verschillende landen van herkomst

natuurlijk ontbreken de verkopers van speelgoed (brol) voor kinderen niet

het eiland Kapas ligt op minder dan een half uur varen van de oostkust.  Er liggen trouwens nog heel wat eilandjes meer noordelijk en meer zuidelijk.  Het water van de Zuid-Chinese Zee heeft ervoor gezorgd dat rond de eilanden koraalriffen zijn ontstaan.  De mens heeft in het verleden het koraal niet altijd beschermd, door bvb te vissen met dynamiet en door ankers uit te laten, maar er is toch nog heel wat over.

Omdat Kapas het dichtste bij  het vasteland ligt maken we een uitstap naar dat eiland.

er zijn verscheidene firma's welke de overtocht maken.  De bootjes zijn allemaal van dit type.  Sommige van deze firma's bieden ook snorkeltochten aan, wat in dit geval weinig zin heeft omdat het koraal dichtbij de kust ligt

we worden gedropt op het noordwestelijk strand.  Dichtbij ligt er nog een kleiner eiland

volgens de beschrijving van het strand (internet, reisgids) kan je de danse westkust bewandelen van zuid naar noord.  Ter plekke blijkt dat toch helemaal niet het geval te zijn: er liggen steile rotsen, her en daar zijn er trappen en wandelpaden, maar die zijn voor een deel kapot zodat je er niet op kan wandelen

Gelukkig is het noordwestelijke strand het beste om te snorkelen, het centrale strand is er een om te zitten en te zwemmen ....

we zijn hier met de eerste boot, het is nu nog even rustig op het strand.  Over een uur zijn hier 100 mensen

Stephan heeft heel wat nieuwe en mooie vissen, koralen en anemonen gezien.  Deze foto's komen van internet, maar zijn hier genomen.  Enkel wat Stephan zelf gezien heeft,  wordt weergegeven

hier zijn heel wat Nemo's te zien.  Ze leven bij de anemonen welke, als ze aangeraakt worden, zich sluiten tot een roze bal.  Wanneer ze zich terug openen hebben ze het uitzicht zoals hier op de foto rond Nemo

hier leeft Nemo in een grote familie, tientallen van deze visjes vandaag gezien ...

zicht bovenaan op de anemonen

de wijwatervatschelp, erg groot zoals een kleine doopvont, is niet te zien.  De schelp is wat geopend (zoals je je kan voorstellen van een mosselschelp) en aan de rand zijn deze blauwe weke delen te zien

dit koraal is hard, opgebouwd uit kalk

hier is de schelp iets beter te zien

een erg kleurrijke vis

een algemeen beeld van een koraal, zoals het bij Pulau (eiland) Kapas te zien is

Verder is het eiland bebost en is er ondoordringbare jungle.  Er is een enkel pad om naar de oostelijke zijde te trekken

een boom op het strand met een grote vrucht (veronderstellen we)

de grote bladeren van dezelfde boom

een boom welke veel schaduw geeft omwille van zijn erg grote omvang

We zijn helemaal niet alleen.  Vandaag is het zaterdag, zo wat zoals zondag in België.  Heel veel mensen, groepen jongeren, families, ... allemaal zijn ze op weg voor een picknick en het verblijf ergens buiten: strand, bos, berg, ....

iedereen is hier heel bedekkend gekleed, de islam vrouwen dragen daarbij nog een hoofddoek.  Op het strand is een lange broek en een tui met lange mouwen standaard, ook voor de niet moslims.  Mensen beschermen zich hier volledig tegen de zon

heel wat lokale mensen dragen een zwemvest bij het snorkelen

Op de terugweg valt plots de motor van de boot uit, te hoge temperatuur.  Een kleinere boot haalt al een deel van de mensen op, overstappen op zee.  Wat later komt een soortgelijke boot de pechboot slepen

In de havenkom moeten ook wij overstappen op een kleiner bootje

het is het uur dat de vissersboten vertrekken ....