Reisverhaal «van de hoofdstad over de bergen naar de zee»

Canarische eilanden | Spanje | 3 Reacties 10 Maart 2022 - Laatste Aanpassing 15 Maart 2022

6. van de hoofdstad over de bergen naar de zee

Vandaag, donderdag, rijden we via de kustweg naar de hoofdstad Las Palmas.

Onze wandeling start in de oude stad. Straten en pleinen zijn deels afgesloten omdat Netflix bezig is met de opnames voor de film ‘Mother’, die volgend jaar zal te zien zijn.

Tussen de parking en de oude stad komen we langs enkele straten en pleintjes

bij een klein pleintje met enkele standbeelden speelt een muzikant. Mensen zitten te luiteren

gebouwen doen ons denken aan koloniale steden in Latijns-Amerika

Aan de overzijde van de Carretera del Centro (centrumstraat) bevidt zich de oude stad

wegwijzers naar alle bezienswaardigheden

hier zijn de gebouwen goed onderhouden

We komen op de Plaza Santa Ana (Sint-Annaplein), het centrale plein van de oude stad. Het werd aangelegd op het einde van de 15de eeuw in opdracht van de Spaanse koningen

rechts bevindt zich het bisschoppelijk paleis met één houten loggia

links zien we de Santa Ana kathedraal, blijkbaar wordt er al meer dan 5 eeuwen aan dit gebouw gewerkt

De toegang tot de kathedraal op het plein is enkel om de toren te beklimmen, weliswaar de grootste hoogte via een lift

zicht richting noordoost met enkele haveninstallaties

Kijken we richting westen, dan zien we dat Las Palmas deels op heuvels gebouwd is

richting zuidwest

richting westen

aan de overzijde van de Plaza Santa Ana bevindt zich het voormalige stadhuis

de lift waarmee we op het uitzichtplatform aankwamen bevindt zich tussen de twee torens, waarvan dit er één is

Met een trap kunnen we nog wat hoger en een toren beklimmen

beneden zijn er heel wat mensen in de weer in verband met de film

Om de kathedraal zelf te bezoeken moeten we via het diocesaan museum gaan

hier is een binnentuin ..

 … goed onderhouden met bloeiende planten

er is veel (kunst)licht in de brede kathedraal

Wat verder in de oude stad is het Museo Canario waar vondsten tentoon gesteld worden uit de tijd van de oorspronkelijke bewoners en voor de Spaanse kolonisatie

de vondsten komen van verschillende grotten en necropolen

hier en daar wordt er een grottengemeenschap voorgesteld (door het glas voor het display is er flink wat weerkaatsing)

niet alleen gebruiksvoorwerpen, ook beeldjes werden gevonden

de verschillende plaatsen op Gran Canaria van waar de vondsten komen

niet alleen voorwerpen uit vulkanisch gesteente, maar ook uit plantenvezels zijn hier te zien

Bijna nergens staat een ouderdom vermeld, waarschijnlijk dateren de vondsten uit de 14de en 15de eeuw, de laatste eeuw(en) voor de Spanjaarden voet aan wal zetten op Gran Canaria

er is een zaal vol met kasten, elk voorzien van een grote hoeveelheid schedels. Het valt ons op dat de meeste schedels weinig of geen tanden meer hebben

verder liggen hier een aantal mummies, minder goed bewaard dan deze van de Egyptenaren

de lichamen van de oude Canariërs werden niet gebalsemd. Ze werden wel ontdaan van hun ingewanden, daarna opgevuld, waarna het lijk in leder werd ingebonden en omgeven werd door rieten matten

We wandelen verder door de oude stad

huizen met houten loggia’s

Casa Colon, ook hier weer wat verstopt door attributen voor de film

Colombus kwam in 1492 aan in Las Palmas, het eerste Canarische eiland waar Spanjaarden voet aan wal zetten. Colombus hoopte om vanaf hier met gunstige passaatwinden naar India te kunnen varen. Hij kwam nooit aan in India, maar ontdekte wel Amerika. Op de plek van het Casa Colon werd de gouverneurswoning gebouwd. Hier verbleef Colombus voor hij zijn vier expedities startte.

De oude Canariërs werden gevangen genomen en als slaven verkocht waardoor de expedities van Colombus deels gefinancierd werden

de versiering zijn geïnspireerd op Amerika

een ander kerkje in de oude stad

en straatjes waar tafeltjes van eetgelegenheden in het midden staan

Wat later wandelen we door de winkelstraat, Calle Triana

hier staan enkele gebouwen in art deco stijl

deze straat eindigt bij het San Telmo park. Hier bevindt zich een kleine zeevaarderskerk

in het park is er een Jugendstil kiosk …

 … en een Jugendstil café

We wandelen verder richting noorden. Hier komen we in een straat zoals er 13 zijn in een dozijn

Uiteindelijk eindigen we onze wandeling bij het hotel Santa Catalina, gelegen in een mooi park

het hotel werd in 1890 gebouwd door een Brits bedrijf, en in 1947 door andere eigenaars gerestaureerd

hier zijn enkele meer exotische palmen …

 … en grotere drakenbloedbomen

hier is warempel een kleine waterval, in een gebied met grote waterschaarste

we wandelen terug naar de parking langs een parallelstraat. Nog een laatste kunstwerk

Becerra ligt hoog in de bergen. Om er te komen rijden we voorbij de parking v n Roque Nublo. Verder dan de rots rijden we door een woud met massa’s picknickplaatsen en zelfs een camping. Becerra zelf ligt op 1550m hoogte, op minder dan 3 km van Cruz de Tejada, centraal-oost op Gran Canaria

vanop de parking op Becerra hebben we uitzicht op de vallei vaan Tejeda en de Roque Bentayga

verstopt achter de hoogte rechts op de foto, ligt Cruz de Tejeda, het kruispunt centraal op het eiland, waar een weg naar het noorden, een naar het oosten, een naar het zuiden en een naar het westen samen komen.

aan de overzijde van de weg, staan enkele mobiele kraampjes die koffie, hoeden, … en kanaries verkopen

We starten onze wandeling rechts naast de kraampjes

in tegenstelling tot overal elders op Gran Canaria, is hier veel groen, we wandelen zelfs op een graspad

Wat vooral opvalt is de enorme bloemenpracht, de meeste zijn endemisch

op alle bloemen komen heel wat insecten, hier vooral bijen

we steken enkele malen een droge rivierbedding over, dikwijls is het pad erg vochtig

plots horen we water stromen niet ver van een oud gebouw. Vroeger was hier een molen, nu is er nog steeds stromend water

de omgeving is hier heel erg groen, rechts het oude gebouw

pluizen aan een boom, het lijkt wel kapok

heel wat wilde aspergeplanten langs het pad

op enkele plaatsen zijn nog terrassen te zien, vroeger met veel moeite aangelegd voor de landbouw, nu veelal verwaarloosd

we zien een geit op een rotskam

wat verder komen we langs een rots-stal voor de geiten

op de cementenwanden rond de stal groeien mooi gevormde vetplanten

een tijdje later zien we enkele donkere geiten zich te goed doen aan de blaadjes van stuiken

en waarachtig, we zien hier zelfs een watervalletje

diep beneden en verder weg zien we de stad Las Palmas liggen

en er is hier ook een bron

het landschap rondom ons

het eerste deel van de weg gaat horizontaal of dalend …

hier en daar een wegwijzer die richtingen aangeeft

Ik heb de wandelingen uitgezet op Routeyou (voorlopig nog niet openbaar) . De gps duidt ons bij de kruispunten duidelijk de weg

nergens op Gran Canaria is het zo groen als hier

wat later lopen we als het ware door een bloemenhaag

mooier dan eender welke aangelegde tuin, hier puur natuur

we bevinden ons hier op het laagst gelegen punt van de wandeling, de volgende 250-300m is sterk stijgen door het bos

de laatste zonnige plek met mooie bloemen

bij het begin van het bos starten we de Camino Real, de koninklijke weg. Op Gran Canaria zijn er 5 belangrijke en nog enkele minder belangrijke, waaronder deze

Zaterdag doen we aan sight-seeing per auto. Onze eerste stop op de westzijde van de zuidkust is Puerto Mogan

Puerto Mogan heeft maar een klein strand. Door grote stenen is een veilige plaats gecreëerd voor kinderen en zwemmers. Dit strand is kunstmatig met zand aangevoerd uit de Sahara

het belangrijkste deel van het dorp ligt bij de zee, aangeleund tegen rotsen

Puerto Mogan wordt ook wel het Venetië van Gran Canaria genoemd omwille van enkele kanalen en bruggetjes

hier is een jachthaven met schepen uit verschillende Europese landen

de gebouwen rond de haven zijn uniform, alleen de kleur van de betonnen balken varieert

de uniforme wijk rond de haven is zeer kleurrijk bebloemd

ook de twee achterstraatjes en de straatjes die loodrecht op de haven uitgeven, zijn allemaal in dezelfde stijl gebouwd en voorzien van bloeiende struiken. Vandaag zaterdag, zien we kuisploegen met hun wagentjes op en neer rijden en de huisjes oppoetsen.

een centraal gelegen pleintje aan de haven is voorzien van een mooie kiosk

onder enkele gebouwen lopen korte kanalen onderdoor

bruggetjes waar elke bezoeker wel een foto neemt

hibiscus

bougainvillea

hibiscus


bougainvillea

jacaranda

Vanuit Puerto de Mogan rijden we het binnenland in. Op ongeveer 250m hoogte ligt het centrum van de gemeente Mogan, een kleine plaats. We wandelen rond in het centrum. Restaurant liggen aan de hoofdweg

er zijn enkele muurversieringen

een standbeeld

bloemen

het kerkje

de voormalige pastorij

en vooral dames in witte kledij die hier verzamelen. Ze vieren vandaag carnaval op zijn Indiaans

ze willen maar al te graag op de foto

wanneer we een tijd later vertrekken komen er nog altijd in het wit geklede mensen toe

Vanaf Puerto de Mogan verlaat de ringweg rond het eiland het kustgebied. Hier staan bergen tot in de zee en is er een baan gemaakt die door het binnenland gaat. Ook hier heel wat bochten in de weg tijdens onze klim en nadien weer afdaling

ver beneden ons, bij het begin van een zijvallei richting oceaan, ligt Veneguera, een plaats met minder dan 150 inwoners

heel wat bochten en kilometers verder zijn de rotsen heel kleurrijk. Men noemt deze plek ‘Los azulejos de Veneguera’, de (kleurrijke) tegels van Venguera

de kleuren zijn ontstaan doordat het magma dat uit de vulkaan naar buiten kwam, in contact is gekomen met stoom, hete gassen en heet water. Hierdoor hebben sommige mineralen chemische reacties ondergaan waardoor zij ook van kleur veranderden

boven de gekleurde rotsen is er een waterval die enkel tijdens de wintermaanden (als het tenminste regent) stroomt

Nog een eind verder komen we in La Aldea de San Nicolas, een dorp dat vooral leeft van de landbouw (tomaten en bananen) en in het verre westen van het eiland ligt. Er is geen eenvoudige weg om er te geraken

op het centrale plein is er een kiosk uit 1936

de kerk Sint-Nicolas van Tolentijn

het gemeenteschild getekend op de muur van het politiekantoor

Vanaf La Aldea komen we in de a Adea-vallei, een heel smalle vallei. Hier is een(niet altijd zo goede) geasfalteerde baan, meestal maar breed genoeg voor 1 auto, die omhoog leidt tot het hoogste dorp van Gran Canaria, nl Artenara. Er zijn geen plekken waar we kunnen parkeren om een foto te maken, enkel vanuit de auto hebben we er enkele gemaakt

in de smalle vallei zijn er enkele stuwdammen gebouwd om het weinige water niet te laten verloren gaan wanneer het in de zee zou terecht komen

wanneer we bijna boven zijn, zien we de Roque Bentayga en op de verre achtergrond de Roque Nublo

Het landschap is hier zeer woest en ruw, een foto hier en daar zegt niets over de schoonheid hier

Via Tejeda keren we terug.

In het oosten van het eiland bevindt zich de Bandema (berg). Het is vandaag wat bewolkt en niet helemaal helder

zicht van boven op de omgeving

De Bandema (genoemd naar de Vlaming Van Damme die hier in de 15de eeuw een wijngaard aanplantte) krater is de jongste vulkaan(krater) op Gran Canaria, gevormd door een instorting. 1800 jaar geleden was hier nog een uitbarsting. De berg, Pico de Bandema is bijna 600m hoog en kan moeiteloos bereikt worden omdat er een weg loopt tot boven.

De krater heeft een diameter van ongeveer 1km

zicht op de krater vanaf de top

De bodem van de krater is landbouwgebied. De vulkanische grond is erg vruchtbaar

een panoramische foto van de krater en omgeving

er is een wandeling boven aan de rand van de krater, en een wandeling waar men in de krater afdaalt en steil weer naar boven moet klimmen. Het mooiste zicht op de krater is vanop de berg, dus wandelen we hier niet

in de buurt is er een golf, goed te zien door de mooi groene kleur

een foto met de krater op de achtergrond

Een kwartier rijden en we komen bij de Jardin Canario, de lokale plantentuin, de enige op de Canarische eilanden en de grootste van Spanje (27 ha). De plantentuin wordt ook wel de ‘Jardin botanico Viera y Clavijo’ genoemd

De tuin werd opgericht door de Zweedse plantkundige Sventenius in 1952. Het gebied waar de tuin zich bevindt is een deel van de steile vallei. De benaming ‘Viera y Clavijo’ verwijst naar twee wetenschappers uit de 18de eeuw.

In 1973 verongelukte Sventenius dichtbij zijn plantentuin. Vanaf 1974 tot 2012 werd het beleid verder gezet door een Britse botanicus. Vanaf 2014 wordt het accent meer gelegd op moleculair en DNA onderzoek van planten.

Voor ons is de plantentuin wat verwilderd en niet erg goed onderhouden. We maken een wandeling door het lage gebied van de tuin

meestal is er geen bordje waarop de naam van de plant vermeld staat, dus enkel foto’s zonder naam

er staan een aantal Drakenbloedbomen

een idee over de grootte van de boom

De drakenbloedboom (Dracaena draco) is een plant die van nature voorkomt op de Canarische Eilanden, Kaapverdië en Madeira. In 1996 is ook een populatie aangetroffen in Marokko in de Anti-Atlas. De drakenbloedboom is het natuurlijke, "groene" symbool van het eiland Tenerife.

De plant is vrijwel niet meer in wilde staat te vinden. De tot 12 m hoge plant wordt gekarakteriseerd door één of meerdere stammen met een relatief dichte, parapluvormige kroon met dikke bladeren. Het is een langzaam groeiende plant, die er tien jaar over doet om een hoogte van 1 m te bereiken. Omdat de plant een eenzaadlobbige is, heeft deze geen jaarringen. De leeftijd van de plant kan alleen geschat worden aan de hand van het aantal vertakkingen. Van de planten wordt aangenomen, dat ze duizenden jaren oud kunnen worden. Het oudste, bekende exemplaar groeit in Icod de los Vinos op het noordwesten van Tenerife.

Als de bast wordt ingesneden of de bladeren worden gekneusd, scheidt de plant een roodachtig hars uit, dat bekendstaat als drakenbloed. Dit werd gebruikt door de Romeinen en middeleeuwsealchemisten. De mensen geloofden dat het bloed was van Europese draken.

Op de Canarische eilanden speelde de drakenbloedboom een belangrijke rol in het religieuze leven van de oorspronkelijke bewoners, de Guanches. Daarnaast gebruikten zij het sap van de boom als helend smeersel en om hun doden te balsemen. In de Middeleeuwen bracht men het sap in verband met hekserij omdat het, aan de lucht blootgesteld, oranjerood kleurt. Vandaar de naam drakenbloed. Drakenbloed werd nog recentelijk gebruikt voor medicinale en cosmetische doeleinden, en verder als kleur- of verfstof. Italiaanse vioolbouwers, bijvoorbeeld, voegden het toe aan de lak van door hen gebouwde instrumenten.

(tekst https://nl.wikipedia.org/wiki/Drakenbloedboom)

heel veel bloemen …

op deze wel heel speciale plant enkel voorkomend in het wild op het eiland Fuertaventura (Asteriscus sericeus, geen Nederlandse benaming)

er worden foto’s gemaakt van dit meisje met bloemetjes in haar hand. Ze doet een van de volgende dagen haar eerste kommunie

reuzen cactussen

Ondertussen is de zon weer meer van de partij. We rijden naar Cruz de Tejeda. Op het terras van de parador is het heerlijk in het zonnetje

Maandag zijn er veel wolken en regent het

op de bergwand aan de overzijde (van ons verblijf) verschijnt een regenboog

We rijden naar de kust naar Maspalomas, in de hoop daar de zon en betere temperaturen te vinden

op de Playa de Ingles is het deels bewolkt, deels zonnig

Stephan wandelt aan de kustlijn, Annemie en ik langs de Paseo, richting San Agustin.

op het strand zijn er wat mensen, een enkeling zit in de zee

wanneer we ’s middags iets eten is de lucht donkergrijs-zwart. Hopelijk regent het niet

Op onze terugweg begint de zon te schijnen

Stephan en wij komen ongeveer op hetzelfde moment weer samen

Plots begint het erg te waaien, overal stuift het zand op, tussen onze tanden, in onze ogen en haar, …

We keren dus maar terug naar ons verblijf. Daar kunnen we, uit de wind, nog genieten van het zonnetje

Vandaag, dinsdag weer regen, zwarte lucht. We blijven dus aan de zuidkust. Vandaag rijden we naar Puerto Rico, tussen Maspalomas en Puerto Mogan gelegen

Het dorp is volgebouwd aan bede zijden van de helling

niet mooi, niet gezellig, en dies meer

Tijdens de loop van de dag heeft het meerdere malen veel geregend, afgewisseld met af en toe wat zon. We wandelen langs de zeezijde

Hopelijk wordt het weer de volgende dagen weer beter

 

Print Friendly and PDF

 

 

 

 

Plaats een Reactie

Gaby Wow jullie zien er stralend uit! Wat wandelen en (meestal) zon doet met een mens hé! En naar aloude gewoonte alweer prachtige foto's! En Stephan kan alweer een camino meer op zijn palmares schrijven! Genieten jullie daar maar ten volle verder van al dat moois en van elkaar! Deze week is het hier ook genieten van prachtig lenteweer. Vele groetjes en tot de volgende B20! Gaby Geplaatst op 23 Maart 2022
Cecile Hallo wandelaars Hier in het noorden bouwt men een veranda,in het zuiden bouwt men een avent om in de winter uit de wind toch buiten te kunnen zitten….. Toch al veel bloemen daar, hier begint ook alles uit te lopen…… Mooie vallei met gekleurde rotsen …azuléjos…. Camino réal over een gazon en tussen de bloemen…..moet prachtig zijn…. Geniet verder van zee,zon ,Duinbergen en en wind….. Gr Cecile Geplaatst op 16 Maart 2022
Wivine Las Palmas, ik ben er nog nooit geweest maar ik zie dat jullie daar echt wel mooie wandelingen maken! Ik hoop dat de zon er al terug is! Hier in België is het vrij mooi weer, maar natuurlijk nog niet om zonder pull rond te lopen! nog veel wandelplezier! Wivine Geplaatst op 16 Maart 2022

 

      
This site is only viewable in landscape mode !
Session Tracking