Reisverhaal «Bestemming Australië»
Australië
|
Australië
|
5 Reacties
13 Oktober 2014
-
Laatste Aanpassing 11 Oktober 2014
Bestemming Australië
In elk van de vier grote continenten hebben we al verscheidene landen bezocht. Australië is tot op vandaag hierop een uitzondering. Vanaf morgen komt daar verandering in. We vliegen naar Melbourne om het zuidoosten te leren kennen.
Hier volgen alvast enkele bijzonderheden van dit land.
Australië is het vijfde en kleinste continent en ook het enige continent dat ingenomen wordt door 1 land. De oppervlakte is meer dan 7,6 miljoen km2, dus meer dan 250 keer deze van ons landje. Wat betreft de oppervlakte is Australië het zesde grootste land ter wereld, na Rusland, Canada, China, de VS en Brazilië.
Het aantal inwoners echter is slechts iets meer dan 2 keer het aantal in België, het land is bijgevolg gemiddeld zeer dun bevolkt. Als men echter kijkt waar de mensen wonen dan kan men geen gemiddeld getal geven omdat op 1% vaan de oppervlakte, 85% van de mensen wonen. Dit gebied strekt zich over 50 km breedte uit langs de kust van Cairns (in het noordoosten) tot Adelaide (in het zuiden). Dorpen zoals wij ze kennen, komen enkel op het eiland Tasmanië voor. Er zijn steden en voorts komt er in de oneindige leegte hier en daar een grote boerderij voor. Die boerderijen liggen op zeer grote afstanden van elkaar. Hier en daar is er in dat eenzamen, lege gebied een “station”, een plaats op de kaart dat bestaat uit een lange straat met een politiestation, een supermarkt, een postkantoor en enkele pubs.
De steenbokkeerkring loopt door het land, het deel ten noorden ervan is tropisch. Australië is het droogste van alle continenten en ook het vlakste. Er is nauwelijks een gebergte waarboven de wolken zich kunnen verzamelen om nadien ergens uit te regenen. 90% van het land ligt op minder dan 500m hoogte, het hoogste gebergte ligt aan de oostelijke rand van het continent, waarbij de Mt Kosciuszko een hoogte heeft van 2228m.
Er zijn in het binnenland een aantal spookrivieren, waar slechts enkele malen op een tijdspanne van 100 jaar, eens water te zien is. Hun water loopt naar een groot zoutmeer, waar het verdampt. Het enige gebied waar voldoende water aanwezig is, is het oosten en zuidoosten. Hier komen rivieren voor die in het gebergte ontspringen. Dit waterrijk gebied wordt intensief gebruikt voor de landbouw.
In het oosten van Australië zou, onder normale omstandigheden, de zomer wat regenrijker zijn, waarbij om de zevenjaar het fenomeen “El Niño” optreedt met droge, hete zomers. Hierdoor is de kans op bosbranden in Australië zeer groot. Na een “El Niño-jaar” volgt er een “La Niña-jaar” met sterke neerslag. De laatste decennia echter is dit patroon helemaal in de war en komen er veel meer “El Niño-jaren” voor. Jaarlijks vernemen we via het nieuws de gevolgen ervan met lange en grote branden, niet alleen in de bossen, maar ook in de graslanden. Het continent wordt daardoor nog droger zodat zelfs de dunne humuslaag, die de bodem bedekt, helemaal door winden weggeblazen wordt. Het land wordt meer en meer onvruchtbaar. Men heeft al op verscheiden plaatsen ontziltingsinstallaties gebouwd waarbij zeewater ontdaan wordt van het zout, om voldoende water te kunnen leveren voor de mens en de landbouw. Een bijkomend probleem is dat het zoete water in open kanalen vervoerd wordt en dus verdampt voordat het de plaats bereikt waar het akkers moet irrigeren. Hierdoor gat er 50% van al het water verloren.
Wat betreft de dieren- en plantenwereld: de landmassa Australië is al meer dan 200 miljoen jaar geleden afgescheiden van de rest van de landmassa’s op de aardbol. Daardoor zijn dieren en planten in een andere richting geëvolueerd. Van naturen uit komen hier geen placenta-zoogdieren voor, wel buidelzoogdieren. Hierbij worden de nog niet ontwikkelde jongen geboren en gaat de verdere ontwikkeling in de buidel van het moederdier verder. Ondertussen zijn er al heel wat zoogdieren in Australië ingevoerd, wat dan weer tot problemen heeft geleid op ecologisch vlak. Af en toe zal ik in een volgende blog hier wel eens naar terug verwijzen.
Wat betreft menselijke bewoning: tot ongeveer 50.000 jaar geleden waren er meer ijskappen aan de polen waardoor het zeeniveau een stuk lager lag dan op dit moment. Toen waren Nieuw Guinea en Tasmanië (die beiden ook tot Australië behoorden) met het vasteland Australië verbonden. Vanaf ongeveer 40.000 jaar geleden zouden er, via Azië, mensen naar Australië gekomen zijn. Deze oermensen en hun nakomelingen, worden Aboriginals genoemd. Deze mensen leefden in vrede en gebruikten vrij primitieve werktuigen, op het moment dat de eerste Europeanen toegekomen zijn in de 17-de eeuw. Voor de Europeanen hadden de Aboriginals geen waarde! Vele van deze oorspronkelijke bewoners hebben de dood gevonden doordat ze in contact kwamen met ziekten waartegen ze geen weerstand hadden ontwikkeld. Zij die overbleven werden voor het grootste deel uitgemoord. De enkelen die overbleven hadden (en hebben nog steeds) geen rechten op een eigen leefruimte en een eigen leven.
Door moderne onderzoekstechnieken heeft men zelfs menselijke resten gevonden die tot 120.000 jaar oud zijn!
In 1901 werd Australië onafhankelijk van Groot-Brittannië, maar de Queen is ook het staatshoofd van Australië. Ze wordt daar vertegenwoordigd door een Gouverneur-Generaal. Deze functie is slechts een erefunctie. Theoretisch heeft de Koningin grondwettelijke bevoegdheden, maar in de praktijk is dit een verpakking zonder inhoud.
Door de grondwet, die in 1901 werd aangenomen, wordt de macht verdeeld tussen het parlement dat zetelt in de hoofdstad Canberra, en de 8 deelstaat- of territoriumparlementen.
Na een referendum van 1992 met de vraag of Australië een republiek moest worden, bleef alles echter bij het oude. Australië is een Federatie die uit 6 deelstaten bestaat, 2 territoria en het hoofdstedelijk territorium.
Net zoals in België bestaat er in Australië ook een kiesplicht.
Op economisch vlak behoort Australië tot de G20, het neemt de dertiende plaats in op de economische wereldranglijst. Het land heeft weinig te lijden van de neergaande trend zoals de westerse wereld al enkele jaren meemaakt. De groeiende vraag uit China zorgt er immers voor dat de export het goed blijft doen. Vooral China groeit sterk en de vraag naar ertsen en mineralen (steenkool, uranium, ijzer, goud, diamant), energiebronnen (gas) en agrarische producten (vlees, granen, katoen, wol) stijgt nog steeds. Australië voert deze producten uit.
Het bnp is één van de hoogste ter wereld en na een kleine daling in 2010 op het vlak van werkgelegenheid, bedraagt het werkloosheidscijfer nu weer minder dan 5%.
Australië echter is wat betreft zijn export sterk afhankelijk van de Aziatische economieën en van de prijzen van de grondstoffen, een nadeel dus. Daarboven overtreft de import de export.
De munteenheid is de Australische dollar, een munt die een nogal op- en neergaande koers ten opzichte van de Euro kent. Ook voor reizigers kan dit een groot verschil maken!
Australië vormt zowat de tegenvoet op de wereld t.o.v. West-Europa. Dat betekent dus dat we 6 maanden klimaatverschil zullen overbruggen en dat we 11 uur zullen “verliezen” bij de heenreis. Wanneer in België wordt omgeschakeld naar het winteruur zal het verschil ten opzichte van Victoria, Canberra, New South Wales en Tasmanië nog 10 uur zijn, met South Australia nog 9uuur en 30 minuten.
Onze reis zal zich “beperken” tot de deelstaten Victoria, Tasmanië, een stukje van Southern Australia en een stukje van New South Wales en het hoofdstedelijk territorium.
