Reisverhaal «Yogyakarta en terug naar B Bali»

Indonesië | Indonesië | 4 Reacties 25 November 2015 - Laatste Aanpassing 28 November 2015

9. Yogyakarta

Yogyakarta is dé cultuurstad van Java en trekt daarom alle toeristen, welke Java bezoeken, aan.

Ten noordwesten van Yogyakarta ligt het plaatsje Borobodur. Bij Borobodur, en gelijknamig opgraving ligt het Pompeji van Indonesië.

Tussen de jaren 750 en 840 werd hier het grootste boeddhistische tempelcomplex van zuidoost Azië gebouwd. Het is zo groot dat men ruwweg schat dat gedurende gans deze tijd ongeveer 10.000 arbeiders gewerkt hebben aan de realisatie van de tempel. Het gebouw is vierkant en de afmeting van een zijde is 117m. De hoogte is 35,3m. Om ergens een beeld te geven, het gewicht aan stenen is ongeveer 3,5 miljoen ton.
In 856 werd het rijk overgenomen door Hindoe-koningen en wat later werd de tempel volledig bedolven door de uitbarsting van de vulkaan Merapi. De Merapi is een van de meest onrustige vulkanen, zijn hoogte wisselt zelfs bijna continu. Wij bezoeken de Merapi niet, omdat de beklimming zwaar is.

Het tempelcomplex van Borobodur bleef meer dan 1000 jaar bedolven tot men in 1814 een eerste rest vond en in 1907 met de uitgraving ervan begon. In 1973 startte er een reuzenproject, gesteund door de Unesco. Het gebouw dreigde immers te verzakken omdat het gebouwd is op zand. Het werd steen voor steen afgebroken, genummerd, gecatalogeerd, gereinigd, eventueel vervangen en de reuzenstupa werd opnieuw gebouwd.

een deeltje van de stenen die werden vervangen

Bij het einde van dit werk had men in het totaal 1.300.232 stenen op die manier aangepakt, het project kostte 25 miljoen US$. Sinds 1991 is het bouwwerk werelderfgoed.

de tempel is mooi gelegen en komt goed tot zijn recht tussen gras, bomen en struiken

er zijn verschillende wachtposten, zoals hier een medische. Men moet er zich niets bij voorstellen

Er zijn 9 verdiepingen waarvan de bovenste 3 rond zijn. Op de 6 onderste verdiepingen wordt het leven van Boeddha voorgesteld met als einde, helemaal boven, de Nirwana of zelfverwerkelijking.

een foto van het grootste gedeelte van het tempelcomplex

een detail, met veel nissen waarin een boeddha beeld zit (meestal zonder hoofd) en heel veel basreliëfs. Regelmatig komen er ook waterspuwers voor. Er komen hier bijna 1300 boeddhafiguren voor

waterspuwer

om ergens een grootte-orde te geven

De bovenste 3 verdiepingen zijn bedekt met meer dan 100 stupa’s. Die zijn niet massief gebouwd, maar open, zodat iedereen de Boeddha figuren kan zien, figuren die zich in de stupa’s bevinden.

een van de vele stupa’s

3 verdiepingen vol stupa's

detail van een van de vele basreliëfs. Zoals je ziet bestaat elk basreliëf uit meerdere stenen waardoor restauratie minder zwaar was

op een hogere verdieping zijn de werken fijner

wat verder loopt er een gids die veel van deze werken uitlegt, wat er te zien is, wat de betekenis is. De toehoorders zien er verveeld uit

ook allerlei dieren en allerlei voer- en vaartuigen worden afgebeeld

Rond de tempel is een ganse oppervlakte ontruimd om daardoor de tempel van een groene en rustige omgeving te voorzien. Dit heeft in de jaren 1980 voor protesten gezorgd en een deel werd zelfs door bommen tot ontploffing gebracht. Ondertussen is dit, en ook de schade door vulkaanuitbarstingen helemaal hersteld.

een klein deeltje van de groenzone rond de tempel

zondag, dus belangstelling genoeg. Er rijdt ook een treintje rond, en er zijn winkels en eethuisjes zoveel men wil

Het is hier vandaag meer dan snikheet, dus veel drinken en af en toe een halt houden is de boodschap.

een van de families die in ons weer een fotomodel ziet

Op het einde van het bezoek moeten we meer dan 1km langs winkeltjes wandelen. Het enige voordeel is de schaduw. De aanhoudende stroom woorden en het aanklampen is minder leuk. Maar telkens een “bedankt” zorgt ervoor dat deze mensen stoppen met verkooppogingen.


Yogyakarta is zeer lang een sultanaat geweest. De laatste prins is in 1989 gekroond tot sultan, maar hij heeft geen koninklijke macht meer. Het oorspronkelijke gebied van het sultanaat is nu een afzonderlijke provincie met een speciaal statuur in Java en de sultan is provinciegouverneur.

Yogyakarta is bekend voor zijn universiteiten, kunst, batik, gamelan (muziek), Ramayana dansen (het Romeo en Julia verhaal uit Indonesië), dichtkunst en het wayan poppenspel (via poppen uit leder wordt hiermee ook het Ramayana verhaal uitgebeeld), …

de wayan poppen worden gemaakt uit buffelleder (zowel op Java als op andere eilanden leven er buffels). De poppen zijn vlak, maar de armen en soms de benen zijn afzonderlijk gemaakt en hangen met een haakje vast aan het andere lichaamsdeel

een nog niet gekleurde wayan pop

een geverfde wayan pop

Wayan poppen worden dikwijls in een soort schimmenspel gebruikt

een wayan pop zoals we ze zien in het paleis van de sultan. Op de achterzijde zijn er versschillende hendels om het lichaam en de ledematen te laten bewegen

ook wij leren even op de gamelan spelen. Omdat de aangeslagen toetsen zo sterk natrillen, moeten ze telkens aangeraakt worden zodat er geen naklank is en alle klanken zuiver te horen zijn

hier worden zijden doeken gemaakt in batik

een doek met de Merapi (vulkaan ten noorden van Yogyakarta) op de achtergrond

Zoals op andere plaatsen, is er in Yogyakarta het kraton, een vierkant met 1,5 km zijde.

de toegang door de buitenste poort van het kraton is smal. Gelukkig staat er een verkeerslicht dat het verkeer van de massa’s motorfietsen regelt

Aan de noord- en zuidzijde is er een alun-alun, een groot plein waar nog hier en daar een sprietje gras te zien is en waar er elke dag schoolkinderen sporten.

meisjes krijgen afzonderlijk sport. Dikwijls echter, zeker bij de oudere, zien we de meisjes gewoon op de grond zitten, velen met hun smartphone (dit komt hier iets minder voor omdat er een groep mensen nog geen financiële toegang heeft tot deze technologie)

Centraal in het kratongebied bevindt zich het koninklijk paleis van de sultan en zijn familie. Daar rond is er telkens een wirwar aan staatjes.

de eerste toegang tot het eigenlijke paleis
Het paleis wordt bewoond door de huidige sultan, sultan X (tien).

een reeks werknemers van de sultan komt aangestapt. Ze hebben hun traditionele klederdracht aan en een boek of schrift in de hand

op de rug hebben de mannen het traditionele wapen, een kris, aangebonden

wat later zien een aantal mannen luisteren naar hun voorman en noteren

De sultans zijn Javaanse moslims, dit betekent dat ze moslim zijn, maar dat de natuurgodsdienst , het Hindoeïsme en het boeddhisme nog een invloed uitoefenen. Dus absoluut geen fanatieke moslims.

Bij de toegangspoort staat links en rechts eenzelfde beeld. Links staat “goed”, rechts “kwaad” (of misschien is het omgekeerd?)

onze gids staat ons op te wachten

het koninklijk wapenschild, voor ons onbegrijpbaar, en de Engelse uitleg van onze gids onverstaanbaar

In het paleis zelf zijn er verschillende bouwstijlen, invloeden en materialen zoals elementen uit vele verschillende godsdiensten en materialen uit Nederland. Na de aardbeving van 2008 en de vulkaanuitbarsting van 2010 heeft men telkens moeten restaureren

een muziekkiosk op zijn Hollands met materialen afkomstig van onze noorderburen

een gebouw van het privé gedeelte van het paleis

een grote zaal waar de vloer bedekt is met Carrarra marmer (Italië). De buitenste zuilen zijn afkomstig uit Nederland. Binnenin zijn er 3 soorten versieringen op de hoekige zuilen, één met boeddhistische figuren, één met Hindoesymbolen en één met moslim teksten

ook hier weer de verschillende invloeden, ook de natuurgodsdienst speelt hier een rol

zoals de kop vlak boven mijn hoofd. Lusters worden vaak ingepakt, om niet steeds te moeten poetsen

In het museum zien we ook de invloeden van allerlei goedsdiensten op het dagelijkse leven aan het hof

een aantal ceremoniën, afkomstig van oudere (dan moslim) culturen. De overgangsceremonie bij de eerste menstruatie, ook aan het hof gevierd
(aan de kledij is de adelijke afkomst te zien)

de ceremonie van de menopauze

de ceremonie van de 7-maanden oude baby. Tot aan de leeftijd van 7 maanden mag de baby absoluut niet in contact komen met de grond. Op de leeftijd van 7 maanden wordt het kindje in een geweven kooi gelegd en mag het voor de eerste maal de grond raken. In de kooi liggen een aantal voorwerpen, waaronder een boek, een pen en een lat. Raakt hij het boek eerst dan zal hij arts of rechter worden, is de pen als eerste aan de beurt dan wordt het kind later leraar of journalist. En raakt het als eerste de lat dan zal hij of zij later handarbeider worden…..

De 9 vorige sultans hadden telkens 5 vrouwen (toegelaten bij de moslim), waarvan bij de eerste 8 sultans 1 vrouw koningin was en de 4 andere officieel vrouw.

een schilderij van drie vrouwen van een van de vorige sultans. Vrouwen van sultans en prinsessen zijn te herkennen aan deze kleding. Ze moesten ook allemaal de batikkunst kunnen beoefenen

Sultan IX, een man die in Nederland zowel middelbaar als universitair onderwijs volgde en meneer Henkie werd genoemd door de Nederlandse koninklijke familie, had ook 5 vrouwen, maar ze behoorden alle 5 tot zijn werknemers.

sultan IX was in de geschiedenis, een heel belangrijk man. Hij heeft immers een belangrijke invloed gehad op de onafhankelijkheid van Indonesië, hoewel hij goed bevriend was met koningin Beatrix

er zijn verschillende zalen aan hem gewijd. Dit is het plafond van een van deze zalen

het verhaal van Rama en zijn geliefde speelde een grote rol in het leven van sultan IX. Dit is Rama

en dit zijn geliefde Sita

sultan IX in traditionele kledij

om de goede eigenschappen (al dan niet reëel) van de sultan weer te geven, wordt hij o.a. geschilderd met opgeplakte oren

er zijn een ganse reeks medailles en eerbewijzen te zien. In 1974 kreeg de man van het Belgisch Ministerie van Buitenlandse Zaken, Buitenlandse Handel en Ontwikkelingssamenwerking het Grootlint in de Leopoldsorde (amaai is me dat een tekst!)

een modern portret van sultan IX

Sultan X, de huidige, heeft 1 vrouw, de koningin.
Terwijl bij de eerste 8 sultans, de oudste zoon van de koningin de opvolger was, was bij sultan IX zijn oudste zoon de troonopvolger, de huidige sultan X. De huidige sultan heeft 1 vrouw en geen enkel zoon. Wat wordt dat voor de toekomst? “wait and see … . De dochters zijn gehuwd en wonen wat verspreid, een ervan zou in de US wonen. Ze zijn werkzaam in de handel, maar hebben geen belang, bij de moslims hebben immers enkel de mannen belang.

nog een leuk detail. Als de dochter van de sultan trouwt met een gewone man, dan wordt ze op een bepaald moment in de lucht gestoken (zoals op de foto). Trouwt ze echter met een prins (onder “gelijken”) dan geven ze elkaar de hand

Op het voorplein van het koninklijk paleis is er bijna elke voormiddag een optreden. Vandaag is het gamelan met gezang. De spelers zijn professionelen

de vrouwen en 2 mannen zingen, sommigen solo, anderen in het koor

We brengen nog een bezoek aan een toegankelijk deel aan de achterzijde van het kasteel. Misschien wordt dit verhuurd, want er vindt vandaag een huwelijksfeest van een danser plaats.

hier is een grote hall, op de vloer Carrarra marmer en zuilen in teakhout

het plafond, ook uit teakhout, is heel fijn bewerkt

de meditatieruimte aan de buitenzijde

en aan de binnenzijde

Dichtbij het kraton is Taman Sari, het waterpaleis. De huidige sultan maakt daar helemaal geen gebruik meer van, dus het geheel is in verval geraakt. In 2004 is men begonnen met restauratiewerkzaamheden, maar die verlopen uiterst traag. Het kunstmatige meer dat ooit aangelegd is, is verdwenen en volgebouwd met huisjes, winkeltjes, werkplaatsjes, …

de toegang tot het waterkasteel

na de eerste binnenplaats zien we veel dergelijke koppen. Achter deze gevel bevinden zich de baden

dit waren de baden van de concubines van de sultan (tot 25 vrouwen gelijktijdig). De baden moeten nog gerestaureerd worden. Aan de overzijde in het hogere gebouw zat de sultan te kijken. Soms gooide hij een bloem in het water. De vrouw die als eerste de bloem kon bereiken, mocht de nacht met de sultan doorbrengen

vroeger was dit de toegang tot het waterpaleis. Het ganse gebied hier was ommuurd met 4m hoge muren zodat de inwoners niets van de pret hier meemaakten. Het gebied was ook te bereiken via ondergrondse gangen, vertrekkend uit het paleis

er is nog een klein deel van zo een ondergrondse gang gerestaureerd. Hierboven was er water van het kunstmatige meer

en hier was een soort sauna voor de sultan. In de ruimtes onderaan werden aromatische kruiden verbrand

Om het waterkasteel, ooit een lustpark voor de sultan, te bezoeken, nemen we na wat rondkijken en niet vinden, 2 meisjes onder de arm. Zij zijn studenten Engels en zitten bij de ingang omdat ze hier stage lopen. Ze hebben hun teksten mooi uit het hoofd geleerd, maar als we zelf iets zeggen verstaan ze niets, en antwoorden op vragen kan al evenmin. Twee dagen geleden spraken we met een lerares Engels, ze is master. Ook haar Engels is niet wat je van een goede leerkracht verwacht Het onderwijs in Indonesië is zwak.

Zo zien we de verschillende overblijvende gebouwen, die deels gerestaureerd zijn.

met de twee studentes komen we ook in de voormalige cirkelvormige moskee waar de onderste verdieping voor de vrouwen was, de bovenste voor de mannen

centraal en in de buitenlucht zijn er 5 trappen

via een andere weg bereiken we het centrale gebouw van het waterpaleis. Hier ligt het hoofd van een reus. Nu liggen de resten van dit gebouw tussen allerlei huizen en winkeltjes, die de plaats hebben ingenomen van het kunstmatige meer

dit centrale gebouw was twee verdiepingen hoog

Ten noorden van het koninklijk paleis ligt het museum Sonobudoyo. Hier vinden we in het kort een overzicht van de Midden-Javaanse cultuur.

bronzen flessen om geurstoffen te bewaren. Hier waren de geurstoffen geen dure parfums, maar plantaardige aroma’s. Dit soort flessen kwam uitsluitend voor in het sultan paleis.
Ook ander bronzen voorwerpen van het koninklijk hof worden tentoon gesteld

vondsten uit graven bevatten soms kleifiguren zoals hier moeder met kind

naast de koran en een boek met leefregels voor de gewone bevolking, is dit een boek met gedragsregels voor de koninklijke familie

huwelijkskledij zoals gedragen aan het hof. Volgens de gids hier dienen de verhoogde oren gewoon als versiering

huwelijkskledij zoals gedragen door de middenklasse

en huwelijkskledij zoals gedragen door de armere mensen (er waarschijnlijk is er dan nog een armere groep die helemaal geen geld kan uitgeven aan speciale kledij!)

wayan poppen uit leder. De meeste toeschouwers zien niet eens deze kleuren omdat ze achter een scherm zitten

dit zijn de komische figuren in het wayan poppenspel

er bestaan ook figuren uit hout, lijkt me sterk op onze (vroegere) poppenkastfiguren

houten wayan poppen uit een andere streek, echter soortgelijk verhaal

er bestaan ook wayan poppen voor het kerstverhaal, welke godsdienst dan ook, het is hier OK

Bij het poppenspel bewegen de wayan poppen achter een opaken scherm. Om de poppen te kunnen zien moet er wel een lichtbron achter het scherm geplaatst worden. Voordat elektrische stroom gebruikt werd, waren er mooie lampen waarvan de lont gedrenkt was in kokosolie. Die werd aangestoken en dit licht was voldoende om de schaduw van de poppen te zien

een van de bronzen lampen. Vooraan zit de lont

een tweede soort lamp, ook in brons

Er is ook een tijdelijke tentoonstelling (slechts 1 week) van maskers.

2 leuke maskers, naast de vele klassieke

Ten noorden van de kraton is er ook een alun alun, een grasplein. Langs dit plein staan de talrijke koetsen opgesteld om toeristen in de stad rond te voeren. Er is, volgens onze waarnemingen, een strikte regel wie eerst en wie vervolgens mag rijden

rechts op de achtergrond is het dak van de grote moskee te zien. In tegenstelling tot de Arabische moskees hebben deze hier over het algemeen een dak dat uit drie lagen boven elkaar bestaat, de hogere is telkens kleiner dan deze er onder. Deze driedeling is omwille van Hindoe invloeden

de koetsen en de paarden zijn mooi opgetuigd, op toeristisch “niveau”


Nog iets noordelijker komen we op een plein met verschillende bezienswaardigheden. Het plein zelf ligt open en is afgesloten, maar wat er te zien valt is vrij..

Er is eerst het Heldenmonument.

Daar achter ligt Benteng Vredeburg. Het is een vesting die in 1765 door de Hollanders is gebouwd en waar nu een museum is ingericht over de onafhankelijkheidsstrijd van de Indonesiërs.



Aan de overzijde is er Gedung Agung, ook al door de Hollanders gebouwd in 1823 als verblijfplaats voor de Hollandse gouverneur. Tussen 1946 en 1949 leefde hier president Sukarno. In het begin van de onafhankelijkheid was immers Yogyakarta de hoofdstad. Nu  verblijven hier soms hoge gasten.

Ten noorden van dit plein loopt loodrecht de voornaamste winkelstraat, Jalan (straat) Malioboro. Hier moeten we dus eens een kijkje gaan nemen, niet dat we iets nodig hebben ….

mooi van op afstand

Javaans want de fietstaxi’s staan klaar om klanten te vervoeren

of liever met een paardenkoets?

de toegang tot Chinatown, iets wat we wel in meerdere wereldsteden zien

een betere winkel met de nodige motorfietsen langs de straat

massa’s textielwinkels, heel veel kledij, ook voor dure merken, wordt in Indonesië vervaardigd voor de symbolische waarde van een “appel en een ei”

van dichtbij is alles veel minder ordelijk en netjes dan het lijkt op afstand

hier wordt het straatvoedselstalletje voortgeduwd tot de man op zijn zelfde plaats staat. Deze mensen hebben hun klanten, het voedsel echter staat uren in de hitte

het parkeerprobleem is hier veel kleiner (dan in Europa) omdat motorfietsen nu eenmaal minder plaats innemen en in alle richtingen kunnen geparkeerd worden

met de verkoop van batik is er veel geld te verdienen, te oordelen naar de grootte en de uitvoering van de gebouwen

winkels met elektronica-apparatuur, elektrische apparatuur en vooral gsm’s en smartphone’s trekken veel publiek. Sinds een zekere tijd kunnen mensen hier geld lenen voor de aankoop van bepaalde goederen (o.a. ook een auto)


In Yogyakarta is er ook een zoo, die tot de betere in Azië behoort. De dieren hebben meestal ruimte, er zijn verschillende volières waar bezoekers door lopen, er zijn vele slangen en verder rijdt er een trein, vaart er een boot, zijn er moto’s voor cross country, en is er op elke hoek wel een eetkraampje.
Wij gaan er om enkele Indonesische dieren te zien.

de olifant is hier de Sumatraanse olifant (Sumatra is een van de eilanden van de Indonesië archipel) (Elephans maximus sumatranus) . De mannetjes hier hebben afgebroken slagtanden. Zij staan vast met 2 poten, elk aan een sterke ketting. Het zijn geen zachte diertjes om mee te werken want de ene bewaker wast de olifant met een tuinslang en zijn hand, terwijl de tweede bewaker klaar staat met een lange (bamboestok) voor het geval het dier een verkeerde beweging zou maken als dat dan al zou helpen)

de wijfjes mogen wat later vrij rondlopen in hun gebied

de Onechte Gaviaal (Tomistoma schlegelii) of valse gaviaal komt in het “Aziatische deel van Indonesië voor. Het is geen krokodil, al lijkt het dier er op

een prachtige kameleon (Chamaeleo calyptratus), geen Indonesië bewoner, maar mooi, dus ook een foto

deze blauwe slang, de Witlipbamboeadder (Trimeresurus albolabris insularis) komt voor vanaf Oost-Java en oostelijker, dus in het Wallacea en in het Australische gebied

en hier is hij, de Komodo varaan (Varanus komodoensis) een groot reptiel, voorhistorich, dat enkel op een paar eilandjes (o.a. Komodo, in het Wallacea voorkomt. Dit dier is enerzijds met uitsterven bedreigd, maar op zijn domein is het een sterke overlever. Het kan een giftige stof uitspuwen dat het slachtoffer beetje bij beetje vergiftigd. De waraan wacht vele dagen en als zijn slachtoffer (dikwijls een buffel) er bij valt, dan zal de waraan zijn prooi doden en opvreten

dit dier wordt tot 3m lang! Een reuzenreptiel

de Javaanse kleine kantjil (Tagulus javanicus) is een dweghert. De diertjes hebben zich weggestoken

de Sumatraanse tijger (Panthera tigris sumatraea) is een tijger die enkel op Sumatra voorkomt. Momenteel leven er nog minder dan 400 exemplaren in het wild. Door ontbossing wordt de leefruimte zodanig verkleint dat het dier volledig zal uitsterven

De Orpheuspurperspreeuw of Singing starling (Aplonis cantoroides) komt in Nieuw Guinea voor

De Zwart-Witte Lijstergaai of Sumatran Laughingthrush (Garrulax bicolor) komt in het berggebied (750 tot 2000m hoogte) in Sumatra voor

De Indische Blauwrug of Asian Fairy-bluebird (Irena puella) komt enkel in het Aziatische deel van Indonesië voor

De Chinese Wielwaal of Black-naped Oriole (Oriolus Chinensis) komt in groot aantal voor op Sulawesi, Bali en andere eilanden

De Zwarte Kaketoe of Palm Cockatoo (Probosciger aterrimus) komt in het Australisch gedeelte van Indonesië voor

Zwarte Kaketoe

een prachtige kop heeft deze Zwarte Kaketoe

de Bisschopsooievaar of Woolly-necked stork (Ciconia episcopus) komt voor op Sulawesi en Flores, waarschijnlijk ook op Sumatra en Java

het Javaanse hert (Cervus timorensis) kwam waarschijnlijk ooit enkel op Java en Bali voor. Het is echter ingevoerd op vele andere Indonesische eilanden en zelfs op vle eilanden van het Australische continent. Het dier leeft onder andere in parken

de Helmcasuarius (Casuarius casuarius) is een grote vogel met een sterke kop en sterke poten. Hij kan echter niet vliegen. Naast Australië komt de vogel ook op West Papua voor, het Indonesische deel van Papua Nieuw Guinea. Het dier is met uitsterven bedreigd omdat zijn woongebied steeds verkleind wordt door ontbossing

en dan nog de Maleisische tapir (Tapirus indicus) heeft een bijna wit achterste deel van de romp. De dieren hebben net hun voedsel gekregen in een hok.  In de zoo in Antwerpen werd in het voorjaar 2015 een jong van de Maleisische tapir geboren.  Maar in juli is het gestorven

Wat ten noordoosten van Yogyakarta ligt de Prambanan tempel, ook al werelderfgoed.

Prambanan is de grootste Hindoe tempel ter wereld, in feite is de tempel een deel van een tempelcomplex. Er waren echter ook boeddhistische tempels in de nabijheid. Er heerste een grote tolerantie tussen de godsdiensten.

Ook hier is de vulkaan Merapi er oorzaak van geweest dat het geheel vele eeuwen bedolven is geweest. Het tempelcomplex (ooit 240 gebouwen) is in de 7de eeuw nC gebouwd. De voornaamste tempel is gewijd aan de god Shiva, de oppergod van de Hindoe, en is 47,6m hoog. Binnenin de tempel zijn er 4 kamers, telkens met een ander beeld versierd.

de Shiva tempel

de trapleuning bij een van de vier trappen die elk naar een binnenkamer leiden

de beelden zijn groter bij deze tempel

ook hier afbeeldingen van dieren

boven de toegang tot de binnenruimte, een groot hoofd

Zuidelijk is er de Brahma tempel, slechts 33m hoog met binnenin 1 kamer.

de Brahma tempel

de hoogte i.vg.m. de mens!

wat dichterbij gezien

ook hier is er beeldhouwwerk, maar veel minder dan in Borobodur

boven de figuren een groot hoofd

het is binnen aardsdonker, toch een poging om met flits een beeld te fotograferen

Noordelijk is er de Vishnu tempel, ook 33m hoog en met 1 kamer.

de meeste beeldhouwwerken zijn verschillend in de verschillende tempels

Ten oosten van deze 3 tempels zijn er 3 kleinere tempels.

een van de tempels

één van de kleinere tempeltjes

er is veel ruimte op het plein tussen de verschillende soorten tempels

Verder staan er nog kleinere gebouwen en liggen er heel veel ruïnes.

grote aantallen van deze kleinere tempels liggen in ruïne, wel mooi bij hun voetstuk

We wandelen een eindje rond om de drie grote tempels te kunnen fotograferen langs de zonnezijde

We maken in Prambanan de zonsondergang mee

een uurtje later, de tempels by night

niet alleen de belichting, ook de volle maan helpt mee aan het schouwspel

Naast het Prambanan complex zijn er nog 3 andere tempels, dichtbij gelegen, in dit Werelderfgoed meegerekend. De grootste, in feite ook een tempelcomplex is Candi (tempel) Sewu, ooit 249 gebouwen. Hier is veel minder overeind gebleven.

hier zijn er 2 grote figuren die de toegang tot het tempelcomplex bewaken

hier is nog veel knutsel- en opbouwwerk

de site is daarom niet toegankelijk

De twee andere tempels zijn of in opbouw, of nauwelijks meer dan wat zuilen.

Drie maal in de week is er, gans het jaar door, het Ramayana ballet, telkens ’s avonds als het donker is. Tijdens het droge seizoen gebeurt het spektakel in open lucht, met de tempels van Prambanan op de achtergrond. Nu vindt het ballet binnen plaats.

voordat het ballet begint staan de drie belangrijke spelers, de “goeden” paraat om met de toeschouwers op de foto te staan. Op het einde van het stuk staat trouwens de ganse equipe klaar en mag iedereen er bij en ertussen voor de fotosessies

Ballet mogen we hier helemaal niet op dezelfde manier voorstellen als in Europa. Het Ramayana verhaal wordt veelal voorgesteld met Wayan poppen. Als er spelers mensen zijn, dan spreekt men van wayan orang (orang = mens). Om het verhaal te begrijpen wordt er bij elke act een korte tekst, eerst in het Engels, dan in het Indonesisch, op een scherm weergegeven. De figuren hebben de ganse tijd dezelfde kledij aan, sommigen dragen maskers maar de meesten hebben een beschilderd gelaat.

de voorstelling wordt steeds begeleid door gamelan, zangeressen en zangers

Het verhaal gaat over een prinsenkoppel (hij = Rama, zij = Shinta), door loting samen gebracht. Er komt een (letterlijk) kaper op de kust, er komen dieren te pas, er is oorlog (schijngevecht) en uiteindelijk komen ze weer samen. Dit verhaal bestaat al eeuwen, en wordt telkens opnieuw op allerlei mogelijke manieren gespeeld. Er zijn nauwelijks andere verhalen welke in Java voorgesteld worden in poppenspel, ballet, ….. .

Enkele beelden

een van de “goeden”, de helper van Rama

Rama (rechts) en Shinta (links)

de man die Shinta kidnapt, de kwade (rode kleur)

op het einde van het optredenstaan de spelers klaar voor de fotosessies, belangrijker dan handgeklap


Nu gaan we verder richting oosten. Behalve Jakarta, dat we helemaal op het einde bezoeken, hebben we nu de meeste bezienswaardigheden in Java bezocht.

In 2 dagen rijden we de afstand van 650 km tot de ferry. In Europa kunnen we deze afstand gemakkelijk in 1 dag doen, maar hier maken we, gemiddeld gerekend, niet meer dan 35 km per uur, rusttijden niet inbegrepen.

Af en toe stoppen we even. Vermits alcoholische drank officieel niet verbruikt wordt (in Bali zien we evenmin veel alcoholische dranken) worden hier cadeau-manden gemaakt met verzorgingsproducten zoals zeep, tandpasta, …

een mand kost zo iets als 4€, dat is veel als je bedenkt dat een werknemer minder dan 3€ per dag verdient

We nemen de zuidelijke oost-west weg door Java. Hier rijden we aan de zuidelijke zijde van de Semeru, de vulkaan die we bij het uitzicht op de Bromo ook hebben gezien.

de Semeru is een erg actieve vulkaan op Java

hier is de lavastroom naar beneden gerold, nu gebruikt het water deze weg

Rijden in Java en Bali is een attractie op zich, soms niet altijd even veilig. Wie zich in het verkeer begeeft of wie een manoeuvre uitvoert, kijkt vooral niet achter of naast zich. Hoogstens even naar voor kijken of de weg vrij is. Bestuurders welke naast of achterop rijden moeten maar zorgen dat ze niet botsen.
Motorfietsen hoeven zich ook niet aan de rijrichting te houden, ze rijden zowel links als rechts.
Als je voorganger te traag rijdt dan steek je voorbij, of je nu net voor een bocht bent, of er een tegenligger op je afkomt, of er een volle witte lijn getekend is, geen probleem want je kan toch niet achter “”een trage” blijven rijden.

een klassiek beeld, een overladen vrachtwagen (maar wel mooi gestapeld) wordt net voor de bocht voorbij gestoken door een auto. Dat er ondertussen een motorfiets bezig is diezelfde auto voorbij te steken, dat is niet het  probleem van de autobestuurder

alles netjes opgelost, de motorfiets remt even en gelukkig is er net geen tegenligger

Deze keer is de ferry recenter en ziet het schip er degelijker uit

maar dat is niet voor alle ferry’s van toepassing. Hier wat oud schroot

dat uiteindelijk ook wel steeds de overtocht maakt

We zien nog de Ijen roken, een vulkaan welke op het toeristische circuit ligt. De vulkaan produceert zoveel zwavel dat er dagelijks zwaveldragers de berg oplopen, zwavel rapen, een zak van 80 kg zwavel op hun rug, hoofd of schouders naar beneden dragen en weer opnieuw starten.
Voor ons is vooral de afdaling te zwaar.

de Ijen krater, gezien van af de ferry

 

Print Friendly and PDF

 

 

 

 

Plaats een Reactie

Bernadette Hallo Lou en Stephan, bedankt voor jullie gedetailleerd en rijkelijk geïllustreerd reisverslag. Zo kunnen wij allen ook een beetje mee reizen! Geplaatst op 29 November 2015
Cecile Goede zondag Hier storm,nat, open haard brandt Genoten van Borobudoer ,Prambanan... Ook mooi gekunstelde wayan poppen,ik probeer te luisteren nr gamelan muziek Interessante beesten in de zoo,mooie vogels weeral! Weer de Ferry op en geniet verder van jullie avontuur,reis veilig tussen al die scooters! Gr Cecile Geplaatst op 29 November 2015
Leen Luitjes opgelet! Jullie (en vooral Lou) zien er zo stralend uit dat het me niet zou verbazen mocht je daar een paar jaar blijven plakken! Leen Geplaatst op 28 November 2015
katrien dag Lou met de eeuwige stokken, dag fotomodel Stephan blijkbaar mag ik als een van de eerste jullie wedervaren lezen! bij het lezen krijg ik een 'waw' ervaring , misschien kleiner dan jullie maar toch: wat een rijkdom komen jullie tegen , tempelcomplexen van onvoorstelbare schoonheid! dank om dit met ons te delen geniet nog van jullie laatste reiservaringen en hopelijk veilig terug in Belgie. groetjes uit Gent Katrien Geplaatst op 28 November 2015

 

      
This site is only viewable in landscape mode !
Session Tracking