Reisverhaal «Teheran»
Iran, misschien wel de oudste beschaving, het land tussen oost en west
|
Iran
|
5 Reacties
17 Oktober 2016
-
Laatste Aanpassing 17 Oktober 2016
2.Teheran (Tehran)
Teheran is de hoofdstad van Iran, en dat sinds 1789.Men heeft overblijfselen gevonden van bewoning op een nabij gelegen heuvel daterend 6de millennium v.C.
De stad ligt op een hoogte tussen 1100 en 1700m, de grootste hoogte is in het noorden. Teheran ligt op de zuidflank van het Elboers gebergte.
Op een oppervlakte van 700 vierkante kilometer wonen meer dan 8 miljoen mensen. In de metropool Teheran telt men 15 miljoen inwoners. Hier bevinden zich bijna 50 universiteiten en hogescholen.
Ligging van Teheran
In de winter valt hier sneeuw terwijl tijdens de zomer de temperaturen kunnen oplopen tot 40°C.
Van 28 november tot 1 december 1943 vond in Teheran de “Teheran Conferentie” plaats. Hieraan namen Stalin, Roosevelt en Churchill deel. Het verdere verloop van de oorlog werd hier besproken evenals de tijd na de oorlog. Na de oorlog kwam het moderniseringsproces op gang.
In 1978 kwam het hier tot onrusten omdat de mensen ontevreden waren over het bewind van de sjah. In januari 1979 verliet deze laatste Teheran per vliegtuig en op 1 februari 1979 keerde Imam Khomeini, na zijn ballingschap in Parijs, terug naar Iran.Twee maanden later werd de Islamitische Republiek Iran uitgeroepen.
Tijdens de Iran-Irak oorlog van 1980 tot 1988 werd Teheran gebombardeerd. Na de oorlog voltrok de wederopbouw zich snel.
Waterverzorging voor de stad gebeurt door kanalen en leidingen, die water aanvoeren uit het Elboers gebergte.
Het grootste probleem is het drukke verkeer en de luchtvervuiling. Daarom werd een metro- en tramnet aangelegd en zijn er maatregelen waarbij privéauto’s maar op bepaalde dagen mogen rijden. Ondanks het dagelijkse vervoer van 2 miljoen mensen op de metro, is er nog steeds veel auto taxi- en busvervoer. De noord-zuidlijn rijdt er 1u over om van het ene naar het andere uiteinde te rijden.
Wij stapten gemiddeld 18km per dag! Daarnaast reden we met de metro en tweemaal met een bus.
Nog iets om te vermelden: gedurende ons verblijf van 1 week zijn we nooit naar een restaurant gegaan voor een maaltijd. De eerste dagen krijgen we voedsel, nadien eten we in onze homestay -natuurlijk geven we een bijdrage voor het voedsel. De eigenaars zien ons als hun broer en zus. Hun zoon is manager, maar hij studeert in Tokyo op dit moment, alles gebeurt via internet – en telefoon met zijn ouders.
Kaart van Teheran waarbij de stadsautostrades zijn aangeduid
de metro is erg netjes onderhouden, nergens graffiti …
De Vali Asr straat is met zijn 18 km de langste weg in Teheran, de weg is omzoomd door platanen die van water voorzien worden door open kanalen welke water aanvoeren uit de noordelijk gelegen bergen.
langs deze straat staan over de ganse lengte aan beide zijden platanen. De bomen staan met hun wortels in een open rivier, waar het water uit de bergen langs stroomt
In het noorden van de stad, aan de voet van het Elboers gebergte, ligt het Imamzadeh Saleh heiligdom, dat op woensdag 12 oktober, de feestdag, open is. Hier komt vandaag een zeer grote menigte mensen. De feestdag is meer een rouwdag, mensen zijn in het zwart gekleed.
het Elboers gebergte ligt hier schijnbaar dichtbij
ook hier komt een soort processie langs
naast de grote drum, zijn er ook mannen die zichzelf slaan (op een zachte wijze) met kettingen
Op de bus, een rit die bijna 1,5u duurt, ontmoet ik een Engelssprekende dame. Bussen zijn zo ingericht dat vrouwen in de eerste helft van de bus plaats nemen, in de achterste helft mogen vrouwen en moeten mannen plaats nemen. Tussen deze twee delen is een zware soort afsluiting…. .
De vrouw die met mij een gesprek aanknoopt is erg vriendelijk. Ze is ook op weg naar het heiligdom en ze wil onze gids zijn.Uiteindelijk is ze gids gedurende de ganse dag, gratis, erg vriendelijk en haar inbreng voor de rouwdag.
onze “gids” voor vandaag
Het heiligdom heeft een strenge bewaking. Mannen moeten door de ene ingang, vrouwen door een andere. We moeten een chador aantrekken, een groot laken vanaf het hoofd over de schouders
samen met de gids en de twee Noorse dames, die in hetzelfde hostel verblijven, zijn we klaar om het heiligdom te bezoeken. De chadors zijn ter beschikking voor elkeen die het nodig heeft
Omdat we elk een fototoestel hebben, groter dan een smartphone, moeten we dat afgeven of iemand van ons moet buiten blijven.
ook hier vindt het passiespel plaats. Er staan honderden en honderden mensen, mannen mogen zittend plaats nemen, vrouwen en wij kijken vanaf een balkon
het heiligdom
Op het plein bij het heiligdom wordt ook gratis voedsel, desserts en thee bedeeld.
hier krijgen we thee en twee dozen elk met een maaltijd
ook hier zijn afbeeldingen van Iraniërs welke hun land tegen Irakezen hebben verdedigd
In het parkje zitten de mensen te picknicken, de lege dozen worden in de vuilbakken gegooid
de inhoud van een doos is een klassieke maaltijd voor de Iraniërs
Nadien houdt onze “gids” een auto aan waar de chauffeur een soort onofficiële taxi rijdt. Ook deze man vervoert ons gedurende ongeveer vijf minuten gratis. We wandelen verder naar Mellat Park.
Het Park-e Mellat is een groot en erg mooi onderhouden park. Op het hoogste punt hebben we een zicht op het Elboers gebergte.
er staan verschillende beelden van bekende dichters, schrijvers en geleerden
de beroemdste van de zeer vele Farsi-dichters, Hafez
nu, half oktober, zijn er nog verschillende bloemen te zien
het uitzicht op het Elboers gebergte
bomen in het park
mensen wuiven naar ons en soms willen ze graag samen op de foto
Nadien wandelen we verder zuidelijk naar een ander park. Twee parken liggen daar gescheiden door een snelweg. De Tabiat brug, een moderne voetgangersbrug over de snelweg, verbindt beide parken. Tabiat betekent “natuur”. Leila Araghian, de 26-jarige architect van de brug, creëerde de brug in haar dromen. Ze tekende de brug 6 jaar geleden tijdens haar studies.
Leila Aranghian
Het koste vele jaren tegenstand tot de brug werkelijkheid werd. Ze won met haar project een prestigieuze prijs.
De brug wordt nu gebruikt voor ochtendsport, picknick, wandelen, zitten, praten, en op de verdieping onder, gaan eten in restaurants. De brug is een echt succes.
twee Iraanse vrouwen, in zwarte kledij wegens de rouwdag, genieten ook van het zicht op de brug
op de verdieping onder het brugdek zijn er verscheidene eetgelegenheden
de brug en de beide parken worden goed bewaakt, ook hier zijn de mensen erg vriendelijk
zitbanken zorgen ervoor dat mensen langer op de brug blijven
nog tien minuten is er zonlicht, we zien ook hier weer het Elboersgebergte
om 17u30 verdwijnt de zon achter de horizon, het is vroeg nacht
nog een laatste beeld van de rouwperiode, het kind van Imam Hoseyn werd een korte tijd voor zijn vader vermoord
Ook de volgende dagen worden er passiespelen opgevoerd, lopen mensen in het zwart (duurt tot 40 dagen na 12 oktober), wordt hier en daar nog gratis voedsel uitgedeeld.
Het centrum van de stad wordt gevormd door de bazaar, op 15 km van de noordelijker gelegen berghelling.Hier werken dagelijks meer dan 100.000 mensen.De bazaar is niet enkel een plaats met arbeidslieden en winkels, er zijn ook moskeeën, medreses (school voor hogere islamitische vorming) en woonhuizen.
Door de vele supermarkten en winkelcomplexen in het noorden van Teheran, heeft de bazaar wat ingeboet, maar de armere bevolking komt hier nog voor hun inkopen.
Enkele foto’s tijdens onze wandeling door de bazaar
koopwaar wordt geprijsd, de cijfers in het Farsi echter zijn verschillend van de manier waarop wij schrijven
zelfs kristal en porselein wordt hier verkocht
Net ten noorden ervan ligt het Golestan Paleis, een onderdeel van een vroegere burcht waar de regering van de Kadjaren koningen zetelden (1796-1922).De bouw startte in het begin van de 17de eeuw.Latere koningen breidden het gebouw uit.Sindsdien werden de sjahs hier gekroond.
Bij het gebied horen een rozentuin, platanen, bronnen en waterlopen.
Sinds 2013 staat het Golestan Paleis op de Unesco Werelderfgoedlijst.
niet ver van de ingang ligt het marmeren Troonpaleis.2 zijden zijn gesloten, de vierde zijde is open, zodat iedereen de gekroonde vorst kon zien.Nu is deze zijde deels met een gordijn afgesloten
de marmeren troon werd voltooid in 1806 uit geel marmer van Yazd.Het gebouw is een van de oudste in dit complex.Onder latere koningen werd het geheel nog verfijnd.De Kadjaren koningen werden hier gekroond, en de voorlaatste, zelf uitgeroepen sjah was de laatste die hier werd gekroond
zoals in vele paleizen werd ook hier spiegelmozaïek gebruikt
aan de open gevel, onder de troon komt deze versiering in Yazd marmer voor
de troon, samen met de zuilen, waren eerst in Shiraz waar Karim Khan Zand (Zand dynastie 1750-1794) zijn hoofdstad had.Daarna werden ze overgebracht naar dit Kadjaren paleis.De zuilen hebben een spiraalversiering
de gevels van alle gewone gebouwen in het Golestan complex hebben dit uitzicht
iets verder bevindt zich een terras dat reeds voor Karim Khan Zand was gebouwd, het was een deel van zijn paleis
de tweede zijde van het terras
aan de beide toegangen zitten aan weerszijde een Perzische kat, in marmer
hier bevindt zich een kleinere, marmeren troon (onderzijde van de foto).De troon werd gebruikt zowel om op te zitten als om neer te liggen (met kussens en tapijten versierd)
in het midden van het terras (vooraan op de foto)was een kleine vijver die gevoed werd met water uit de koninklijke qanat (ondergrondse waterloop, gegraven of in buizen aangelegd om bergwater naar de stad te brengen)
op dit terras is later het marmeren graf van een Kadjaren koning bijgezet
de Centrale Hall van het Golestan Paleis op de achtergrond.
versiering aangebracht op de gevel naast de deur
In dit paleis is het verboden om foto’s te nemen, er zijn overal bewakers, daarom dus enkele foto’s van internet
de Brillianten Zaal
de ontvangstzaal met aan het uiteinde 2 tronen.Deze hier zijn kopijen, de originelen bevinden zich in de schatkamer van het Juwelenmuseum
er is een lange muur met nissen waar telkens andere figuren in tegels zijn te bewonderen
de eerste hoogbouw in Teheran, het Zonnepaleis, bedacht door een Kadjaren vorst nadat hij afbeeldingen gezien had van Europese “hoogbouw”.De bouw startte in 1865 en was klaar in 1867.Het werd gebruikt voor de harem.Het gebouw is een samenspel van Iraanse en Europese stijlelementen
een van de zalen in het Zonnepaleis
de tweede zaal
met spiegelmozaïek en mooie gekleurde glasramen
op de spiegels is er in plaaster versiering aangebracht, meestal zijn het bloemmotieven
een torengebouw bevat 2 torens.Het gebouw zelf is niet te bezichtigen
Windgebouw
op de bovenverdieping van dit gebouw is er een mooie zaal met spiegelmozaïeken en gekleurde glasramen
en overal spiegels
in de kelderverdieping is er een waterbekken dat gevoed werd met water uit een qanat.
Wind en water werden (en worden) gebruikt om gebouwen te koelen, een natuurlijke airco, zonder verbruik van energie
traliewerk dat de kelderverdieping afsluit
stapelruimte waar de koninklijke tenten werden bewaard.Kadjaren koningen reisden graag door het land en verbleven dan in hun tenten (luxueuzer ingericht dan onze tenten!)
nog een versiering bovenaan een van de gebouwen
nog een foto van ons beiden in het Golestan complex
Niet ver hiervandaan ligt de moskee Sahid Motahari met zijn 6 torens.
Iets noordelijker bevindt zich het Parlementsgebouw.
Het Nationaal Museum is het belangrijkste en oudste museum van het land.Het werd door een Franse archeoloog opgericht en geopend in 1937.
het museum is nog geen 100 jaar oud, het werd gebouwd in de Kadjarenstijl, een periode in de 19de-19de eeuw
Het Nationaal Museum herbergt het Archeologisch Museum en het Museum van de Islamitische Kunst en het Glas- en Keramiekmuseum
De oudste vondsten in het Archeologisch Museum stammen uit het stenen tijdperk, zelfs nog uit de tijd van de Neanderthalers
dit werktuig wordt gedateerd 250.000 tot 200.000 v.C.
door tekeningen wordt er uitgelegd hoe deze stenen werktuigen werden gevormd
de oudste menselijke resten in Iran werden door een Amerikaanse paleontoloog en zijn team gevonden in 1949 in een 6,5m diepe grot.Ze dateren uit het Midden Paleolithicum, de resten dateren van de Neanderthaler
de oudste keramiekvondsten zijn van de periode tussen 8000 en 7500 v.C.
dit kleibeeldje dateert van de periode 7500-6100 v.C. en stelt een menselijke figuur voor, waarschijnlijk de godin van de vruchtbaarheid
obsidiaan is een amorf gesteente, men noemt het ook vulkanisch glas.Onze vroege voorouders waren er al door geobsedeerd, de oudste voorwerpen in obsidiaan dateren 700.000 v.C. !
Het was echter pas in de tijd dat planten en dieren werden gedomesticeerd, ongeveer 11.000 jaar geleden, dat mensen de obsidiaan voorwerpen veelvuldig produceerden.De reden daarvoor was tweeërlei, enerzijds de glans van het obsidiaan en de schijn van verschillende kleuren, anderzijds kon men van obsidiaan extreem scherpe voorwerpen maken.
Omdat elke vulkaan een ietwat verschillend gekleurd obsidiaan vormt, kan men handelsroutes uit die tijd reconstrueren.
Deze voorwerpen dateren uit het zevende millennium v.C.
deze oudste juwelen, gemaakt uit stenen parels, of paels uit schelpen gevormd, dateren van 6200 tot 5300 v.C.
de oudste potterie in Iran dateert van 3750-3350 v.C.
dit is een theoretische reconstructie van een tempel uit 3500 v.C.
Het Manaeërs hadden een rijk gesticht in het gebied noordoost Iran.In de tweede helft van de 9de eeuw v.C. werd het rijk voor het eerst vernoemd.In de 7de eeuw v.C. vormden ze een rijk samen met de Skythen.Uit die tijd dateert de prachtige schat die men terug gevonden heeft in de resten van een fort.In 660 v.C. werden de Manaeërs onderworpen door de Assyriërs en in 612 v.C. gaat het rijk op in dat van de Meden. Volgens een Hebreeuwse tekst uit 593 v.C. was het rijk van de Manaeërs een zelfstandig gebied onder de heerschappij van de Meden.
In het museum is er een tijdelijke tentoonstelling over de schat van de Manaeërs.
geglazuurde steen uit de 8ste-7de eeuw v.C.
vogelkop, geglazuurde steen uit de 8ste-7de eeuw v.C.
geglazuurde potterie uit dezelfde tijd
een stempelrol uit dezelfde tijd
de Manaeërs bewerkten ook ivoor, ze maakten tekeningen in een ivoren plaat
een eenvoudige menselijke figuur in ivoor, alles uit dezelfde periode
In Iran spreekt men van het begin van de geschiedenis, op het moment dat er geschreven teksten werden geproduceerd, eerst nog in spijkerschrift.
een van de oudste gevonden kleitabletten
een bronzen stier uit dezelfde periode, ongeveer 3000 v.C.
keramiek uit deze periode
een grote stèle, helemaal in spijkerschrift
verstaanbaar?
het Perzische spijkerschrift is voor het grootste deel ontrafeld.Daardoor kunnen informatieve teksten, zoals op deze levensgrote stier, gelezen worden en geven ze een deel van de geschiedenis uit die tijd weer
het Achemenidenrijk (559-330 v.C.) kende enkele koningen waaronder de erg belangrijke koning Darius I. Hij stichtte in 518 v.C. de stad Persepolis.Op dit reliëf wordt koning Darius I vereerd, er worden offerandes gebracht.Achter hem staat waarschijnlijk zijn zoon, de kroonprins Xerxes.Helemaal zeker is men hier niet van, misschien wordt Xerxes vereerd en staat kroonprins Antixerxes achter hem.Het reuzengrote reliëf werd in 1930 in Persepolis door een Duitse archeoloog gevonden
het rijk van de Achemeniden, is één van de grootste wereldrijken ooit geweest
de grootte van dit wereldrijk hebben archeologen kunnen afleiden uit een kaart en informatie op dit beeld (zonder hoofd) van koning Darius I
een ander beeld afkomstig uit Persepolis
Het Museum van de Islamitische Kunst biedt een overzicht van de Islamitische kunst vanaf de 8ste eeuw.
een decanteerkaraf uit de 10-12de eeuw n.C.
een voorwerp waar een soort wierook in verbrand werd, 12de eeuw n.C.
een tegel uit de 14de eeuw
er zijn ook enkel mooie deuren te zien
Het Glas- en Keramiekmuseum toont op een mooie manier stukken uit glas, kristal, keramiek en porselein. Het museum ligt niet zover van het Nationaal Museum.
glazen parfumflesjes uit de 2de eeuw v.C.
een keramieken beeld uit de eerste eeuw v.C.
enkele voorwerpen uit glas
en uit keramiek -12de eeuw
mooie glazen voorwerpen worden tentoongesteld in deze zuilen, een speciaal effect
Het gebouw werd in 1930 afgewerkt als woonst voor de eerste minister.Later was het ambassade van Egypte en in nog later museum.
dit gebouw heeft kenmerken van modernisme én van oosterse stijlen
Het Juwelenmuseum heeft erg beperkte openingstijden.We hoorden van Indiërs enkele dagen geleden dat het goed is om een uur voor opening aanwezig te zijn, omdat er nadien ellelange files mensen staan te wachten.We zijn de eersten.
Dit museum omvat de belangrijkste juwelenverzameling van de wereld!Het gaat hier over de kroonjuwelen van de Perzische koningen die tijdens de inbeslagname van 1937 onder de vleugels van de Nationale Bank terecht kwamen.Tijdens verschillende oorlogen werden topstukken geroofd en vervoerd naar andere landen zoals Afghanistan, India, Mongolië, Groot-Brittanië.
In het museum zelf, een kluis bij de Nationale Bank, mag er niets meegenomen worden tenzij geld en reisdocumenten, dus ook geen gsm’s of fototoestellen.Er is strenge controle, mensen met wijde kledij worden helemaal afgetast.
Deze foto’s hebben we gemaakt uit het mooi geïllustreerd boekje, welke we kochten, voor 1,2€!
juweel, bestaande uit diamanten, smaragden en robijnen, vervaardigd in het begin van de 19de eeuw, om het hoofddeksel van de sjah te versieren
3 broches uit parelmoer, vervaardigd in het begin van de 19de eeuw
halfkroon, vervaardigd in 1958 voor de familie van de laatste sjahs
de kroon welke gebruikt werd tijdens de kroning van de twee laatste sjahs.Ze is gemaakt uit goud en zilver en bezet met 3380 diamanten (chemische formule: C)voor een totaal van 1144 karaat(een karaat is een gewichtseenheid welke overeen komt met het gewicht van een zaadje van de johannesbroodboom -nu wordt een karaat per definitie gelijk gesteeld aan 200 mg of 0,2g), 5 smaragden (edelsteen met chemische formule Be3Al2(SiO3)6 waarbij de groene kleur afkomstig is van chroom, deze smaragden komen uit een mijn in opper-Egypte) met een gewicht van 199 karaat, 2 saffieren (edelsteen van het mineraal korund met chemische formule Al2O3)met een gewicht van 19 karaat, en 368 parels van dezelfde afmeting.De kroon werd in 1925 vervaardigd en weegt iets meer dan 2kg
Dit juweel bevat de beroemde diamant Daryaye Nour, de grootste en duurste diamant in de Iraanse juwelenschat.De diamant zelf weegt 184 karaat en heeft de zeldzaam voorkomende lichtroze kleur
deze kroon bestaat uit platina ( een zilver-wit edelmetaal dat duurder is dan goud), vervaardigd in 1967 voor Farah, de echtgenote van de laatste sjah, door Van Cleef en Arpel.De gebruikte edelstenen waren afkomstig uit de voorraad edelstenen van het Iraanse koninkrijk.De kroon weegt bijna 1,5 kg en bevat 1469 briljanten (een diamant die in 58 zijden geslepen is en het licht optimaal reflecteert in alle richtingen), 36 smaragden, 2 spinellen (MgAl2O4 , de rode stenen aan beide zijden), 34 robijnen (rode edelstenen van de korund groep zoals saffier) en 105 parels
De Musea in het Park-e Laleh(Tulpenpark) zijn erg interessant voor mensen die van kunst genieten. Niet alleen in de verschillende musea, maar ook in de buitenlucht zijn stukken tentoongesteld.
In het Museum voor Hedendaagse Kunst zijn werken van 19de en 20ste eeuwse Iraanse kunstenaars verzameld. Daarnaast is er ook een uitgebreide collectie van moderne westerse kunstenaars, de grootste (?) buiten Europa en de VS. Omdat het museum zijn tentoonstellingen om de twee maanden vernieuwd, kunnen werken van meer kunstenaars getoond worden.
Het werk van de Iraanse kunstenaar en architect Reza Javadi
wordt in het moderne museum voorgesteld. Zijn werken gaan over de woestijn. Het is een mooie tentoonstelling.
het gebouw van het museum
zijn eerste werk stelt de tijdlijn voor van de Iraanse geschiedenis, dit is het linker gedeelte
en dit het rechter
enkele werken van Reza Javad
als contrast is er een werk van de kunstenaar dat de titel draag “Perzische Golf”
Buiten zijn er ook enkele beeldhouwwerken van verschillende kunstenaars. Die tentoonstelling is gesloten, maar langs de straatzijde zien we toch het een en het ander.
geen naam, geen titel, wel leuk
dit werk van Henri Moore staat binnen in het museum
In Iran bezoeken we natuurlijk het museum van de Tapijten, Perzië is immers hét land van de tapijten. Het Tapijtenmuseum heeft de vorm van een nomadentent.In het museum kan men zeer mooie Perzische tapijten bewonderen.Het gebouw was klaar in 1978 en heeft een oppervlakte van 3400m2.
een deel van de gevel van het Tapijtmuseum
de inkomhall is erg hoog, de tapijten die er hangen hebben deze ruimte nodig
De tapijten kunnen, wat betreft het onderwerp dat is afgebeeld, in 3 groepen onderverdeeld worden. De eerste groep heeft non-figuratieve afbeeldingen, de tweede groep heeft dieren en planten als afbeelding, de derde groep beelden scènes uit de geschiedenis af.
dit tapijt uit 1917 is 5m30 hoog en hoort tot de laatste groep. Het is gemaakt van wol en zijde, het aantal knopen is 60 Radj.
De uitdrukking Radj (getal gebruikt bij Perzische tapijten) verwijst naar het aantal knopen in een 70 mm spanwijdte. De nominale 40 Radj verwijst naar tapijten met 400-500.000 knopen per vierkante meter, 50 Radj naar tapijten met ongeveer 500 tot 600.000 knopen per vierkante meter, 60 Radj naar tapijten met 600-800.000 knopen per vierkante meter en 70 Radj verwijst naar tapijten met ongeveer 800.000 tot 1.000. 000 knopen per vierkante meter.
bij de echte Perzische tapijten wordt de wol of de zijde met natuurlijke kleurstoffen gekleurd
het kleurbad wordt gekookt
de draden hangen te drogen
eerst tekent de kunstenaar op ruitjespapier zijn tekening en wordt die ingekleurd. Daarna kunnen vrouwen starten met het knopen van de tapijten.
Nadien wordt het tapijt geschoren zodat alle draden dezelfde lengte hebben
het onderste gedeelte van een tapijt
“de 4 seizoenen”, een tapijt uit Tabriz (noordwest Iran) gemaakt in het midden van de 20ste eeuw, 60 Radj, afmetingen 298cm x220cm
de centrale figuur is de koning
de herfst
de lente
de winter
een tapijt uit Teheran gemaakt op het einde van de 20ste eeuw
een detail
op dit tapijt uit Isfahan, daterend midden 19de eeuw, staat de dierenriem afgebeeld
een detail
dit tapijt uit Isfahan, gemaakt in 1977, heeft reliëf. De figuren zijn in reliëf, de achtergrond is kort geschoren
op het tapijt zijn enkele vlinders en bloemen opgenaaid
er zijn ook een aantal tapijten welke een niet-figuratief design hebben
op dit tapijt wordt de Safawidenkoning Abass afgebeeld
We wandelen voorbij het Theater.Het gebouw is ontworpen door een Iraanse architect in 1960 en in gebruik genomen in 1972.
In Iran worden granaatappels gekweekt.Ze liggen in massa’s in de winkels.We stoppen af en toe bij een sapbar, waar de granaatappels vers geperst worden tot deze erg smakelijke drank
Het Azadi monument is het symbool van Tehran. Het 45m hoge monument staat normaal gezien te midden van een groot, rond en groen plein. Nu zijn er werkzaamheden aan de gang.
Vandaag eten we fallafel
Op de helling van de uitlopers van het noordelijk gebergte komen we in het Jamshidiyeh Park, een van de belangrijkste groenzones van Teheran. Het park ligt op de helling van de Tochal, de huisberg van Tehran. We wandelen er een eindje, er is veel stromend water. Aan de bovenzijde van het park hebben we een uitzicht op de stad. Het is vandaag echter wat wazig zodat het zicht wat beperkt is.
het Alborz gebergte (in het Nederlands Elboers) is kaal en heeft helemaal een zandkleur.We bemerken dat er toch op de hellingen aanplantingen gebeurd zijn.Om de boompjes en struiken van water te voorzien, moet dat water naar boven gepompt worden
er is een uitzichtpunt boven op deze rotsen
Teheran ligt hier aan onze voeten.Op een oppervlakte gelijk aan 1/5 van de oppervlakte van België wonen bijna 1,5 maal zoveel inwoners als in België
Het noorden van Teheran ligt een heel eind hoger dan het centrum of het zuiden.De metro hier kent 7 of 8 lange roltrappen, waar dat dit in het centrum 1 roltrap van kortere lengte is
één van de vele lange roltrappen in het meest noordelijke metrostation
Terug enkele paleizen! Het Saadabad Paleizencomplex was de eerste zomerresidentie van de Kadjarenkoningen. Na enkele uitbreidingen werd het complex door de laatste 2 sjahs gebruikt. Het gebied is 110 ha groot (!)en omvat 18 paleizen, die deels als museum zijn ingericht.
De belangrijkste gebouwen voor bezoekers zijn het Witte Paleis en het Groene Paleis.
een belangrijk deel van het park wordt goed onderhouden: voldoende wateraanvoer, gras maaien, bloemen en bomen onderhouden, ...
ook hier is de herfst volop bezig, de bladeren dwarrelen continu
we komen hier twee Iraanse dames tegen die 20 jaar in Nederland wonen en hun land terug komen bezoeken. We hebben een gezellige babbel in het Nederlands
we wandelen een eindje verder, wanneer we langs een coffee bar voorbij komen nodigt hun gids ons allen uit op een koffietje met een stuk cake. De man heeft een master behaald, maar heeft net zoals zovele Iraniërs geen werk en zoekt als gids zijn kost te verdienen. Studenten moeten in Iran heel dikwijls werken om hun studies te kunnen betalen. Nadien vinden velen geen job…
Het centraal gedeelte van het Witte Paleis werd in 1982 ingericht als Volkenkunde Museum.Daarnaast is er ook het Museum met Kunst van de Landen, stukken uit verschillende landen die door de koningenfamilies werden verzameld of die ze als geschenk hebben gekregen.
Voordien werd het in 1932 gebouwd op bevel van de voorlaatste sjah.5 jaar later was het klaar en nog eens twee jaar gingen erover vooraleer het gebouw in gebruik werd genomen.
Met zijn 54 kamers en een woonoppervlakte van ongeveer 5000 m2 is dit het grootste paleis hier.
het Witte Paleis ziet er aan de buitenzijde saai en monotoon uit
een groep schoolmeisjes van 10 jaar, komt net uit het paleis naar buiten, tijd om enkele foto’s te maken
op één van de belangrijke kruispunten in de stad stond er in de sjah-tijd een immens bronzen beeld van de sjah. Om de overwinning te vieren van de revolutie op het koninkrijk, is het beeld geveld en heeft men hier nog enkel het onderste gedeelte over gelaten
de meubels, wandtapijten, lusters, gordijnen, porselein alles komt uit Europa.De enige uitzondering hierop zijn de zeer grote tapijten, die zijn Perzisch
10-15-13 een borstbeeld van de voorlaatste sjah, de man was voordien een gewoon soldaat welke zich snel had laten opmerken in het leger en dra naar de macht greep, en zijn vrouw
Het Groene Paleis kreeg zijn naam doordat de gevel met groene marmer is bekleed.
het Groene Paleis lijkt op het eerste zicht niet erg groen
aan alle zijden zijn er loggia’s
één van de zuilen met de groen(achtige) marmer uit het noordwesten van Iran
Binnen is het absoluut verboden om foto’s te nemen, op internet echter vind ik er enkele
(https://you-are-here.com/asia/shah-palace.html) de slaapkamer van de voorlaatste sjah met heel wat spiegelmozaïeken. De man was echter gewoon geweest om op de grond te slapen (hij was een gewoon soldaat) en het is pas veel later dat in deze kamer een bed werd geplaatst
de spiegelzaal is een zeer mooie zaal. Hier zijn duizenden kleine spiegeltjes in de muren en het plafond ingewerkt (commons.wikimedia.org).Deze foto geeft de realiteit heel beperkt weer
De andere musea zijn minder belangrijk en bezoeken we niet.
In noordoost Teheran bevindt zich het Niavaran Paleizencomplex, gebouwd voor de Kadjarensjah Nasseruddin die tussen 1848 en 1896 regeerde. Het Niavaran paleis zelf werd door de laatste sjah in de jaren 1960 in moderne stijl gebouwd.
op dit domein staan verschillende gebouwen. Eén ervan is het voormalige Kadjarenpaleis dat enkele tientallen jaren helemaal in de originele stijl is gerestaureerd. Dit gebouw was de zomerresidentie van de laatste Kadjaren koning
het Niavaran paleis was de residentie van de laatste sjah.
op de gevel komen lange banden voor met geglazuurde tegels
het plafond van de 14m hoge inkomhall bestaat uit aluminiumplaten die elektrisch kunnen open geschoven worden
net zoals bij zijn vader, had de laatste sjah ook een voorkeur voor het chic-ste en het duurste
ook hier is de totale inrichting, op de tapijten na, afkomstig uit Europa
op heel wat porselein is Napoleon en zijn familie voorgesteld
Er hangen verschillende werken van meer moderne artiesten
een portret van de vrouw van de laatste sjah, gemaakt door de Iraans kunstenaar Karim Rohani
schilderij waar Farah Diba, de echtgenote van de voorlaatste sjah te zien is samen met haar 2 kinderen
werk van Marc Chagall “Azure Shore” uit de 20ste eeuw
Helemaal in het zuiden van de stad bevindt zich de grootste begraafplaats van het land. In een hoek ervan bouwt men nog steeds aan het Imam Khomeini Mausoleum. Deze opperste geestelijke leider stierf in 1989, spoedig na zijn dood werd de bouw aangevat.
Het speciale aan het ganse complex is de verzameling van de gelden voor bouw en onderhoud. Dat geld is enkel afkomstig van private giften, er werd nog geen Rial uitgegeven door de regering.
De tombe staat binnenin een traliewerk waar mensen gaan bidden en waar deze mensen ook geld inwerpen.
onder de grote koepel bevindt zich het graf
dit torentje blijkt al afgewerkt te zijn
binnenin mogen (net zoals op de bus en metro) vrouwen overal lopen, de mannen moeten langs één zijde blijven
binnenin dit traliewerk staat de tombe van Imam Khomeini. Mannen moeten rechts daarvan blijven
de binnenzijde van de koepel
hier komen mensen liggen en slapen, alles kan in dit gebouw van het volk voor het volk. Er zijn douches, men kan er ook ’s nachts verblijven
ik krijg hier een chador (een groot stuk stof) om binnen te mogen. Vrouwen helpen me om de lap stof ietwat te draperen rond mij. Dikwijls is het lastig om dit kledingstuk aan te houden
de fontein spuit hier rood water!
De toegang tot de metro hier in het uiterste zuiden van de stad
Dichtbij het hostel waar we overnachten, bevindt zich de voornaamste en tevens bisschoppelijke Armeense kerk in Teheran. De kerk werd in 1970 gebouwd. De kerken, waaronder deze Armeens katholieke kerk, zijn officieel toegelaten in Iran.
In het guesthouse waar we verblijven gebruiken we samen met de gastheer en -vrouw het avondmaal. Zij koken voor ons
Na alles wat we deze week gehoord hebben in gesprekken, is Amerika dé oorzaak dat Iran, en de Iraanse bevolking, lijdt onder het embargo. Ondanks het akkoord dat vorig jaar gesloten is, is er in feite nog niet zoveel veranderd.
Mensen voelen zich ook verlaten door de wereld: … wij werken niet aan kernwapens, andere landen doen (en mogen) dat wel….Wie zal ons beschermen als ons buurland mét kernwapens ons aanvalt? …
Op vele plaatsen zien we teksten in de zin van “laat ons vriendelijk zijn voor elkaar”, “zorg voor elkaar”, …
En beelden van mensen die zorgden voor hun land, het verdedigden (zonder een georganiseerd leger in 1980)
