Reisverhaal «de week van de bloeiende Japanse kerselaars»

Japan | Japan | 5 Reacties 02 April 2015 - Laatste Aanpassing 04 April 2015

4. Shikoku

Shikoku is het kleinste van de vier grootste eilanden van Japan, met een oppervlakte van iets mee dan 18.000 km².

Kaart Japan

We bezoeken hier slechts 2 plaatsen.

Kaart Shikoku

In Matsuyama bevindt zich op een heuvel, centraal in de stad, een fort uit de 16^de eeuw. De stichter was Yoshiaki Kato, geboren in 1563. Zijn vader was een samoerai, maar stier toen zijn zoon 6 jaar oud was. De zoon ging naar het leger en maakte opmars door een slag te winnen (onder zijn leiding). Hij werd rijk en kreeg macht.
Het fort echter heeft hij nooit bewoond. Toen de bouw klaar was, vertoefde de man al in een ander gebied van Japan.

de bloesem komt hier iets na de groene blaadjes, weer een andere variëteit

De originele donjon telde 5 verdiepingen. Na een verwoesting werd de toren in 1642 herbouwd, nu evenwel met slechts 3 verdiepingen. In 1784 werd die toren weer verwoest, nu door een blikseminslag. Pas in 1854 was de huidige toren met zijn 3 verdiepingen weer helemaal herop gebouwd.

het fort, met 3 donjons

in het bloeit een zeer oude Japanse kerselaar. De meeste Japanse kerselaars welke we zien, zijn trouwens erg oude bomen

de gebouwen met toegangspoorten zijn sterk en stevig. Ze moesten immers weerstand bieden tegen invallen

de gevechtsuitrusting van vroeger, maar zonder de zwaarden en soortgelijke wapens

ook hier weer de dolfijnachtige vissen op het einde van de nok

het fort is gebouwd uit hout en erg brandbaar, zijn er op verschillende plaatsen hulpmiddelen voorzien voor evacuatie: een dik touw dat moet vastgebonden worden aan een dikke paal en waarmee de bezoeker dan maar langs de muren moet afdalen! Eerst klimschool volgen en dan forten in Japan bezoeken…

een van de toegangspoorten

Omdat het fort op een steile heuvel ligt, heeft men, naast de klim te voet, ook de mogelijkheid om een kabelbaan of een zetellift te gebruiken.

stoeltjeslift met een zitting van een gewone plastic stoel, zonder enige beveiliging tegen het uitspringen of uitvallen

kabelbaan

Japanners buigen voor iedereen, zelfs bij de aankomst van de zetellift

Heel veel mensen gaan vandaag, zondag, omhoog. Niet om het mooie fort te bezoeken, maar om te genieten van de tuinen met bloeiende Japanse kerselaars en er te picknicken.

sommige mensen houden graag een babbeltje om hun (beperkte kennis van) Engels wat te oefenen. Anderen zijn erg nieuwsgierig naar die rare westerlingen

vele mensen, waarbij een belangrijk deel steeds met een ordinair mondmasker te zien is, en dat om geen vervuilde lucht in te ademen. Een koolstoffilter zou daarvoor meer effectief zijn!

mensen hebben hun picknick mee, hier een bakje met rijst en allerlei bijlagen

hier bloeit de Kawazuzakura variëteit

uitzicht op een deeltje van de stad, vanaf het fort. Deze stad is maar van kleine tot middelmatige grootte!

geen verschil met andere provinciesteden!

de Japanse den, Black Pine, wordt al gedurende vele eeuwen op een speciale manier gesnoeid waardoor de bomen een speciaal uitzicht krijgen

niet alleen de kerselaars staan in bloei, ook de pioenen zijn al te bewonderen op sommige plaatsen

Meer oostelijk ligt de grootste Japanse tuin, Ritsurin Koën. Die tuin is 750.000 m², of beter 75ha groot. Er is een parcours uitgestippeld in het voornaamste gedeelte dat 16ha groot is. We komen laat in de namiddag toe, de zon staat laag waardoor de tuin beter te fotograferen is.
Deze tuin stamt uit de 17 de eeuw. Tuinen werden toen ontworpen om ervan te genieten met meertjes, eilanden, kunstmatige heuvels en thee tuinen. Ook de natuurlijke omgeving wordt geïntegreerd in het opzet van de tuin.

ook hier zitten de mensen op het gras, nog steeds picknickend (Japanners eten de ganse dag)

in een Japanse tuin moeten er ook gebouwen te zien zijn

een natuurlijke waterval, net buiten het aangelegde gedeelte van de tuin

de magnolia’s zijn bijna uitgebloeid

maar in deze tuin is er nog een mooie te vinden

mos is een deel van de Japanse tuin

evenals kunstmatige eilandjes

bruggetjes

iriseilandjes

een zen tuin met mooi gerijfde fijne kiezel

een iets in vermiljoenkleur, liefst een bruggetje

op elk detail is er gelet bij de creatie van een Japanse tuin

als het donker wordt, wordt de verlichting omstoken

reigers komen voor de vis

De zee tussen Kyushu, Shikoku en Honsu ligt bezaaid met zeer veel eilanden. Het wordt de Seto Inland Sea (Binnenzee) genoemd. Dit gebied werd slechts 10.000 jaar geleden gevormd. Door het einde van de toenmalige ijstijd steeg het zeeniveau. Hierdoor werden heuvels omringd door water en werden dat eilanden. Sommige delen beleven verbonden met de grote eilanden door heuvelkammen. Dat werden schiereilanden. De zee is hier wat beschermd en daardoor werd ze meer bevaren in oude tijden. Maar bij erg ruwe zee, is de Inland Sea een vreselijk gebied voor de zeevaarders met overal rotsen en obstakels om tegen te botsen.

Kaart Seto Inland Sea

Op het einde van de jaren 1880 werd voor het eerst de idee geopperd om de grote eilanden via bruggen te verbinden.
In 1955 waren er nog steeds geen bruggen, toen 2 ferry’s botsten en beide zonken met een groot aantal doden als gevolg. Pas in de jaren 70 en 80 van vorige eeuw werden de bruggen werkelijkheid. Tussen Shikoku en Honshu werden 3 verbindingen gemaakt. Ze werden gebouwd daar waar kleine eilandjes tussen beide grote eilanden lagen zodat de brugpijlers vaste grond hadden.

De meest oostelijke verbinding was volledig in 1998, de meest westelijke in 1999 en de middelste in 1988.

een tekening met de oeververbindingen tussen Shikoku en Honsu

Het eiland Shikoku is met het grootste eiland Honsu op drie plaatsen verbonden via bruggen.
Via de westelijke toegangsweg rijden we het eiland op, via de middelste rijden we weer naar Honsu.

Overal bloeien nu de Japanse kerselaars

De westelijke toegangsweg loopt over 6 eilandjes die onderling en met de beide grote eilanden via 10 grotere en kleinere hangbruggen verbonden zijn. Over het bovenste wegdek, een tolweg, rijden voertuigen. Daaronder is een smallere weg waar voetgangers, fietsers en bromfietsers gebruik van kunnen maken. Zij mogen uiteraard gratis over.

één van de 10 bruggen

boven auto’s en vrachtwagens, onder fietsers, voetgangers en motofietsers

De middelste toegangsweg heeft de langste twee verdiepingen tellende brug ter wereld. Op de ene verdieping rijden auto’s en vrachtwagens, op de andere verdieping rijden er treinen.

In het noorden van Shikoku zien we een grote gasterminal. Hier liggen 2 zeer grote schepen, elk met 4 enorme gascontainers in bolvorm

5. Chugoku, Okayama prefectuur

De middelste weg komt uit in de Okayama prefectuur, de meest zuidoostelijke prefectuur van Chugoku

Kaart Chugoku Okayama

Er zijn enkele uitzichtpunten om de brug(gen) te bewonderen. Net voorbij het langste deel op Yoshima eiland is er een parking.

dit is het langste, zuidelijke deel van de middelste brug

op de bovenste verdieping rijden auto’s, op de onderste verdieping treinen

Op Honshu is er een heuvel Washusan van waar het geheel kan bekeken worden.

de volgende 3 bruggen zorgen er voor dat uiteindelijk Shikoku via eilanden met Honsu verbonden is

de pijlers zijn moderner, deze brug is jonger dan deze dichter bij Shikoku

op de Inland Sea varen allerlei schepen aan en af. Japan moet immers zowat alles van grondstoffen en brandstoffen invoeren

In deze prefectuur bezoeken we twee plaatsen, beide dicht bij de zuidkust.
Kurashiki ligt iets meer westelijk en is bekend om zijn historisch centrum

Kaart Okayama prefectuur met Kurashiki en Okayama

Op weg naar Kurashiki heb ik gedurende 10 minuten foto’s gemaakt om de industriële activiteit (zoals we ze al op vele plaatsen in Japan hebben gezien) weer te geven. Overal wonen er mensen, overal zijn er bedrijven om de mensen werk te geven.

het elektriciteitsnet heeft een spanning van 100V, en ligt nog helemaal verbonden via de lucht. Overal zien we draden kriskras door elkaar

overal staan er reusachtige reclameborden. Het is dikwijls moeilijk om hiertussen nog de verkeersborden, die veel kleiner zijn, en de verkeerslichten, die ver aan de overzijde van het kruispunt staan, te zien

Het historisch deel van Kurashiki wordt Bikan genoemd en ligt rond een kanaal. Hier was in de 17^de eeuw een koopmanswijk met mooie (en voor die tijd dure) huizen. Bikan is erg toeristisch, maar gelukkig is dit moment van het jaar nog niet het hoofdseizoen.
Nu staan de Japanse kerselaars in bloei waardoor de wijk nog een veel mooie uitstraling heeft.

aan het kanaal staan de Japanse kerselaars nu in volle bloei. Het begrip voor een bloeiende kerselaar in het Japans is “sakura”

Andere bomen komen juist in blad.

De meeste huizen hebben witte muren met zwarte dakpannen en zwart houtwerk.

soms zien we meisjes in hun traditionele klederdracht

en volwassenen of kinderen met het traditionele ijsje

Yurinso Villa, een villa gebouwd door een koopman voor zijn vrouw, heeft groene dakpannen. Die kleur is er door een speciale techniek waarmee de dakpannen gebakken werden.

Op het kanaal wonen enkele zwanen en men kan er een toeristisch boottochtje maken.

op het kanaal wonen enkele zwanen

wie een boottochtje mee maakt krijgt ze een hoed op, tegen de zon

ook ambulante verkopers zetten zich met hun koopwaar, aan de rand van het kanaal

de trouwfoto’s van dit koppeltje zullen wel leuker en spontaner zijn

bruggen zijn dikwijls of geschilderd (bij houten bruggen) of versierd

Aan de rand van Bikan was er vroeger een katoenmolen. Nu is die fabriek omgevormd tot hotel en ambachtelijke bedrijfjes. Het gebied van die fabriek wordt Ivy Square genoemd.

Ivy Square is volledig omzoomd met bloeiende kerselaars

op een eilandje zit de reiger te wachten op langs zwemmende vis

In Okayama wandelen we weer in een beroemde Japanse tuin, Korakuen Garden. Deze tuin is een landschapstuin met grote delen grasland, iets ongewoons in Japan. De oorsprong van de tuin dateert uit de 17^de eeuw. Het kasteel van Okayama ligt vlakbij en vormt een mooi geheel met de tuin. Ook de bergen op de achtergrond lijken helemaal geïntegreerd te zijn.

het theehuis is al gesloten, maar vormt een achtergrond voor dit kunstmatig eilandje

Koi karpers mogen niet ontbreken

van op de kunstmatige heuvel hebben we een mooi uitzicht op de tuin

mooie bloemen in verschillende kleuren zijn er nu in de lente

hier hebben de Japanse kerselaars vooral een roze kleur

maar ook de veelvoorkomende witte Somei Yoshino staat hier te pronken

hier is een gans veld vol met bloeiende Japanse kerselaars

een moderne brug

in Korakuen is ook een theeplantage te zien

het gebergte op de achtergrond vormt een mooi geheel met de tuin

aan de andere kant troont het fort van Okayama boven de tuin

In Japan zijn er overal “coin laundries”

6. Kansai of Kinki, Hyogo prefectuur

De volgende landstreek, ten oosten van Chikoku is Kansai, soms ook Kinki genoemd. Hier liggen de meeste grote en bekende steden van Japan

Kaart situering Kansai

In deze landstreek is veel te zien, we zullen hier dan ook wat langer blijven. De eerste prefectuur is Hyogo.

Kaart situering Hyogo

Hier bezoeken we Himeji en Kobe

Kaart Hyogo met Himeji en Kobe

Het fort van Himeji is Unesco werelderfgoed en het meest bezochte in Japan. Dat merken we al gauw als we toekomen. Er is een zeer grote bus parking en grote groepen mensen steken de straat over.

groepen mensen die ’s morgens aankomen bij het kasteel. Het aantal bezoekers per dag is bepaald. Iedereen krijgt een kaartje, dat naast het inkomticket moet getoond worden. Als de kaartjes uitgedeeld zijn, kan men de volgende dag terug keren. Waarschijnlijk treedt dit probleem maar op voor mensen die een heel stuk later op de dag toekomen

Het fort is prachtig gelegen, en door de bloeiende Japanse kerselaars is het gebied nu op zijn mooist. Aanschuiven om een toegangsticket te kopen valt nog mee, dat in tegenstelling tot enkele uren later. We zien dan een man staan met een bord dat de wachttijd voor de aankoop van een ticket 1,5 uur bedraagt.

de voornaamste toren, gezien tussen de bloesems van de Japanse kerselaars

Nog een andere variëteit, roze bloemen met veel meer kroonblaadjes

Naarmate we dichter komen bij de toegang tot het kasteel wordt het drukker en drukker. Uiteindelijk duurt de file, waar wij instaan vanaf de toegang tot het kasteel tot de uitgang bijna 2 uur.

de eerste toegangspoort tot het kasteel

De voornaamste toren telt uitwendig 5 verdiepingen, binnenin zijn dat er 7.

de voornaamste toren en zijn bijgebouwen

op de uiteinden van de nokken zien we weer de bekende dolfijnachtige vissen

In 1333 werd op de Himeji heuvel het eerste fort gebouwd. Dit bouwwerk werd later nog uitgebreid door toevoeging van torens, muren en toegangspoorten.

In 1873 werd er beslist dit kasteel te behouden en te restaureren. Tijdens de luchtaanvallen van 1945 door de Amerikanen, werd de stad Himeji helemaal verwoest, maar het kasteel bleef bij wonder gevrijwaard. Toen waren de eerste restauraties al achter de rug.
Nadien volgden nog vele restauraties, in 1993 werd het kasteel Werelderfgoed.
In 2009 werd gestart met de restauratie van de voornaamst toren en omliggende gebouwen. Nu pas, aanvang 2015 is deze restauratie beëindigd.

voor de restauratie in van 2009 tot 2015 heeft men een natuurgetrouwe weergave gemaakt van het skelet van de voornaamste toren. Hierdoor heeft men gebreken in de constructie kunnen opsporen zodat die tijdens de restauratie geoptimaliseerd werd

de muren van het fort zijn allemaal opnieuw behandeld en met een 3mm dikke laag bedekt. Hierdoor zijn ze bestand tegen regen, zon, wind. Hun kleur is wit.

Naast het fort ligt de Kokoen, weer een tuin. Deze tuin bestaat in feite uit 9 tuinen die ommuurd zijn. In sommige van die tuinen is er meer dan één thema-tuin ingericht.

water is een hoofdelement in de Japanse tuin

de Koi karpers zijn hier groot en dik

de reiger vindt zijn gading niet omdat de vissen veel te groot zijn

Kokuen ligt aan de voet van het kasteel

in één van de tuinen zijn een aantal oude bonsai te zien

en verder veel kleur door planten die al in bloei staan

een ziekenwagen wordt hier een “doctor car” genoemd

Op de weg van Himeji naar Kobe, komen we langs de derde verbinding tussen Shikoku en Honshu. Tussen deze beide eilanden ligt het vijfde grootste eiland van Japan, Awaji.
De brug tussen Honshu en Awaji is de langste hangbrug ter wereld, bijna 4 km. De Golden Gate Bridge in de VS is maar klein in vergelijking hiermee. Er zijn 2 pijlers, die elk 197m boven de zeespiegel hoog zijn. En 240m diep onder de grond hun basis hebben. Het brugdek ligt 65m boven de zeespiegel. De totale lengte van de kabels waaraan de brug ophangt is 7 maal de omtrek van de aarde, nl 280.000km. De brug moet taifoens kunnen doorstaan, en aardbevingen. De brug werd gebouwd toen de grote aardbeving van Kobe plaats vond. De constructie bleef overeind, maar door aardverschuivingen moest men de brug 1m verlengen!

doorsnede door de groep ophangkabels

In Maiko, waar de brug op Honsu toekomt, is er een museum over de constructie. We bezoeken dat. Er is hier ook een 3D- film in het Japans, maar de beelden spreken wat voor zich.

een model op schaal 1/100 van de brug waarbij ook het deel van de pijlers onder het aardoppervlak te zien is. Ik sta naast zo een ondergronds deel van de pijler

een kaart met de bruggen tussen Shikoku en Honsu over de Seto Inland Sea

Kobe is de hoofdstad van Hyogo prefectuur.
Op 17 januari 1995 om 5u46 in de ochtend, dus net iets meer dan 20 jaar geleden heeft hier een zware aardbeving plaats gevonden met een sterkte van 7,3 op de schaal van Richter. Die aardbeving duurde precies geteld 10 seconden, maar ze heeft ongeveer de hele stad verwoest. Naast Kobe werd ook het eiland Awaji erg getroffen. De brug, waarvan de constructie net begonnen was, heeft geen schade geleden.

herdenking op 17 januari 2015 van de twintigste verjaardag van de aardbeving in Kobe

In het havengebied van Kobe is het Disaster Reduction and Human Renovation Institution. Het museum van de aardbeving is het meest de moeite waard. Hier komen wat groepen toeristen, maar die blijven meestal niet lang. Eerst krijgen we een film die de verwoestingen van de aardbeving van Kobe laat zien en dat in verschillende wijken. In deze film geeft men de geluiden en trillingen ook weer.
Hierop volgt een tweede film die de tijden na de aardbeving weer geeft, aan de hand van een stem van een overlevende en filmbeelden. Na deze filmen verdwijnen de meeste groepen al. Wij komen dan terecht op de verdieping waarbij de directe gevolgen van de ramp woorden weergegeven. Hier zijn Engelstalige vrijwilligers die vertellen en ook op vragen antwoorden. Op deze verdieping zien we een dame, die de aardbeving heeft meegemaakt. Ze toont foto’s en vertelt dat ze van onder het puin gered zijn, doordat haar echtgenote met zijn voet alsmaar getikt heeft tegen een balk. Dat geluid werd door de buren opgevangen, en het gezin is dan gered. Roepen helpt niet, voortdurend tikken wel. Haar verhaal werd vertaald door de vrijwilligster.

het huis van de getuige waarbij de gelijkvloerse verdieping was ingestort en de eerste verdieping op 1m boven de grond terecht gekomen was

de vrouw toont een foto van wat er overbleef van haar woning

vooral oude huizen zijn ingestort. In 1981 was er een nieuwe wet gekomen om aardbevingsresistent te bouwen

de daklozen werden ondergebracht in noodwoningen. Hier leefden de mensen tot ze voor zichzelf een nieuwe woning hadden gebouwd of tot de staat opnieuw appartementencomplexen ter beschikking had om te verhuren. Sommige mensen hebben 5 jaar in deze noodwoningen geleefd.
Bij de zware aardbeving later, in Turkije, heeft Kobe deze huizen ter beschikking gesteld voor Turkije

Op de volgende verdiepingen worden allerlei maatregelen voorgesteld om de gevolgen van een aardbeving te milderen. Ook hier is er een vrijwillige gids in Engels vertelt en antwoordt.

deze bollen stellen voor hoeveel meer energie er bij een aardbeving te pas komt volgens hun waarde op de schaal van Richter. Het kleinste bolletje onderaan rechts is de kracht met waarde 6, deze van een zware aardbeving.
De derde bol, van rechts geteld, is sterkte 7,3, deze van de aardbeving van Kobe.
Helemaal links is sterkte 8. Japan dacht dat dit het ergste was dat hen ooit kon overkomen. Gebouwen werden aangepast om deze hoeveelheid energie te kunnen verwerken.
De bovenste bol heeft de sterkte 9. Dit wil zeggen dat er 32.768 maal meer energie vrij komt als bij een aardbeving met sterkte 6. De aardbeving die het oosten van Japan trof (de Fukushima aardbeving had sterkte 9!)

deze Engels sprekende gids toont ons aan hoe gebouwen kunnen worden beschermd. Het lijkt wel een les

alle steunen van een gebouw dat meer dan 2 verdiepingen telt, moet aan de basis ondersteund worden door een isolator tegen aardbevingen. Zo een isolator bestaat uit rubber en staal

deze voorwerpen zouden mensen ten allen tijde bij zich moeten dragen voor het geval zij in een aardbeving terecht komen. Een hele rugzak! Mensen hebben dat thuis liggen, maar lopen er niet mee rond

Op de beneden verdieping is er dan nog een film (3D) over de Grote Aardbeving van Oost-Japan, die wij, in het westen vooral kennen als de aardbeving die de tsunami veroorzaakte waardoor de kerncentrale van Fukushima een kernramp heeft veroorzaakt.

7. Kansai of Kinki, Osaka prefectuur

Kaart met Osaka prefectuur

Kobe en Osaka vormen bijna een groot geheel. De haven van beide steden vormen één grote haven, en de stad gaat van Kobe rechtstreeks in Osaka over.
Osaka is de derde meest bewoonde stad van Japan, met meer dan 2 miljoen inwoners. Maar net als in Kobe is het verkeer hier blijkbaar beter georganiseerd, meer grote wegen en vooral zeer veel bruggen. ’t Stad Antwerpen en het Vlaamse gewest zouden zich hier een moeten informeren hoe grote verkeersstromen kunnen gekanaliseerd worden!

Osaka heeft het tweede grootste aquarium van Japan (het grootste bevindt zich op Okinawa, meer dan 1000 km meer zuidelijk). We hebben al veel aquaria bezocht, maar deze is zeer zeker meer dan de moeite waard.

het Aquarium van Osaka, buiten zicht

Het thema is “ring of fire” = “ring of life”. De Ring of Fire is de vulkaan- en aardbevingsring rond de Pacifische Oceaan. De dieren, vooral marien organismen, die in het aquarium leven komen uit deze gebieden.

wereldbol met de “ring of fire” waarbij aangetoond wordt dat hier een rijk marien leven terug te vinden is, dus een “ring of life”

En wat vissen

een rivierotter

een zee-otter

de keizerspinguïn, die op Antarctica leeft

een reuze grote spinkrab

er komen ook enkele aquaria met kwallen voor

met spiegels en namaak ijsblokken wordt de zuidpool voorgesteld

In het noorden van Kyoto ligt het Hattori Ryokuchi Park, met daarin het Open Air Museum of Old Japanese Farmhouses, het Bokrijk van Japan.
De oude boerderijen zijn telkens typisch voor een bepaalde streek of vallei. Meestal was het gebouw in het bezit van een welstellende familie. De 12 huizen zijn bij de verplaatsing gerestaureerd.

één van de kamers uit een langwerpig boerenhuis uit in vallei van het zuidelijk eiland Kyushu

dit is de woning, bedekt met een dik rieten dak

een boerderij uit meer noordelijke streken, waar het tijdens de winter koud is. Daarom zijn ook de muren met riet bedekt

ook hier bloeien de kerselaars

zittend op een bank kan men genieten van de bloesem en de huizen

dit is de keuken in een van de huizen. Het vuur werd binnen gestookt, zonder afvoer van de gassen of de rook. Meubels zijn in vele, vooral oudere huizen, zelden te vinden. Ook nu nog zitten mensen gewoon op de grond, meestal op een tatami (mat gemaakt van rijsstro; de hedendaagse tatami wordt ook wel uit kunststof gemaakt – op tatami mag geen enkele vorm van schoeisel gebruikt worden, enkel op kousen of blootsvoets mag men de tatami betreden)

deze boerderij komt uit een gebied waar tijdens de winter dikke pakken sneeuw voor lange tijd op de grond en op de daken blijft liggen. Daarom is er voor de dakconstructie gebruik gemaakt van dikke boomstammen

een “letterlijk” tearoom. Dit theehuisje is vele malen verplaatst, telkens naar de tuin van een rijke familie. Hier werden theeceremonies gehouden

dit theeater is afkomstig uit het gebied van een schrijn van het eiland Shikoku

windmolen zoals er zeer veel werden gebruikt om water voor het vee op te pompen

Ichyo variëteit, een late bloeier, die nu al zijn eerste bloemen toont

een variëteit van Camelia japonica, in het  Nederlands ook camelia genoemd, of soms wel Japanse roos

overal bloeien hier al bloemen

dit gebouw was een opslagruimte in een dorp op Shikoku. De zolder was gemaakt van geweven bamboe waardoor er voldoende luchtverversing was en het opgeslagen goed of rijst droog kon bewaard worden. De 4 opstaande palen zijn van camelia-hout. Dat is zo hard dat muizen er niet kunnen opklimmen omdat hun nagels geen houvast in het hout vinden. De benedenverdieping van dit gebouw werd door de kinderen gebruikt om te spelen. Door het dak waren ze beschermd tegen de zon

hier wordt hout verbrand. Om houten vloeren te betreden moet men zijn schoeisel wisselen voor inschuivers, die steeds klaar staan. Dit is nog altijd de gewoonte

bij de topgevel van deze boerderij is een bloem in het hout gebeeldhouwd

dit is de grootste boerderij omdat het gebouw eigendom was vaan een grote familie. In de vallei waar deze boerderij vandaan komt, was het traditie om grote families te vormen

In het gehele park en in het museum bloeien nu de Japanse kerselaars in volle bloei. Daarnaast zijn er ook al een aantal andere bloeiers.

niet alleen in Keukenhof en Amsterdam bloeien tulpen, in Osaka zijn ze nu al te bewonderen

ongelofelijk veel kerselaars zijn er in Osaka te zien. En telkens opnieuw maken we foto’s

Japanners zijn zonneschuw. Dit is te zien in de kledij van de kindjes. Enerzijds een pet met nekbescherming, anderzijds een shirt met lange mouwen

Enkele kilometer oostelijk van het museum zijn de gronden van Expo70 Osaka in een park omgebouwd, naast enkele musea, sportterreinen en gronden voor recreatieve doeleinden.

Heel veel mensen uit Osaka genieten hier van de natuur. Wij bezoeken de Natural and Cultural Gardens en de Japanse Tuin. Dit gebied is één van de topattracties van Osaka tijdens de bloei van de Japanse Kerselaar.

de Natural and Cultural Gardens hebben gebieden met bloemen, andere zijn helemaal bebosd, een deel is weide en hier en daar zijn er tuinen zoals deze

enkele cameliasoorten, ook wel Japanse roos genoemd

bloesem van een Japanse kerselaar direct op de stam

met al deze mooie kleuren is het begrijpelijk dat ook vale Japanners met hun fototoestel in aanslag rond lopen

nog een variëteit van de Japanse kerselaar

ook hier zeer veel tulpen, mooi in bedden gesorteerd

2 meisjes in kimono

45 jaar geleden stonden hier de paviljoenen van de verschillende landen. Nu is de grond terug voor de mensen

een veld vol papavers, poppies

een speciale soort iris

“tower of the sun” een beeld dat voor de expo hier is opgericht

overal op de weide zitten mensen te picknicken met uitgespreid een groot vel dikke plastiek. Daarop zetten ze zich neer, zonder schoenen

in tegenstelling tot onze westerse wereld, beschermen de Japanners zich helemaal tegen de zon. Het is hier meer dan 20°C maar er is geen plekje huid aan de zon blootgesteld

te oordelen naar het aantal kleine kindjes en kinderen in het algemeen, zorgen Japanse families voor de toename van de bevolking in hun land

appelbloesem

het is alsof er in Japan vooral deze vogels voorkomen met hun hard gekrijs

een beeld uit de Japanse tuin

en tot slot nog een Japanse kerselaar, waarvan we al heel veel foto’s genomen hebben